"Αντιλαλούν οι φυλακές..."
του Τριαντάφυλλου Μηταφίδη
"Μα ποιος εκλείδωσε τις φλόγες μας σ' αυτό το πνιγηρό και σκοτεινό μπουντρούμι; Γιατί να τρεμοσβήνουμε εμείς που απειλούσαμε να πυρπολήσουμε τις παρυφές του κόσμου;", αναρωτιόταν στο ποίημά του "Κράτα γερά" (1968) ο αξέχαστος, αδικοχαμένος συναγωνιστής και συνάδελφος Νίκος Χλωρός, έγκλειστος στο Γεντί Κουλέ στα "πέτρινα χρόνια" της Χούντας.
Θα είναι κι αυτός νοερά ανάμεσά μας στο Επταπύργιο αύριο, Δευτέρα,που συμπληρώνονται 41 χρόνια από τη μαύρη επέτειο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, στην εκδήλωση που διοργανώνει ο "Σύνδεσμος Φυλακισθέντων-Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974", αφιερωμένη στα τραγούδια της φυλακής και της εξορίας. Ανάμεσά τους τραγούδια που έγραψαν, τραγούδησαν και διέσωσαν στην αυθεντική τους μορφή --με το παράνομο κασετοφωνάκι-- οι πολιτικοί εξόριστοι στο Λακκί και το Παρθένι της Λέρου. Τραγούδια που τα ψιθυρίζαμε τότε που "είμαστε δυο, είμαστε τρεις" και παλεύαμε για να "γίνουμε χίλιοι δεκατρείς". Τότε που "χτυπούσαν στην ταράτσα τον Αντρέα" και "το σπίτι ήταν ορφανό". Τότε που γράφαμε |μια λέξη μοναχά: ελευθερία" και με απεργίες πείνας ή με διαμαρτυρίες στο καζάνι διεκδικούσαμε την απελευθέρωσή μας, τη "μαγική ξεμπούκα".
Θα είναι μαζί μας όσοι δεν "συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις". Οι χιλιάδες εξόριστοι στα ξερονήσια, οι βασανισμένοι στα κολαστήρια της Ασφάλειας και της ΚΥΠ, οι καταδικασμένοι από τα στρατοδικεία, οι δολοφονημένοι από τη Χούντα αγωνιστές, οι νεκροί της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Όλοι εκείνοι που τους έκοψε πρόωρα το νήμα της ζωής η αρρώστια, η "ανήκεστος βλάβη" της φυλακής ή της εξορίας.
Αν "ο αγώνας της μνήμης εναντίον της λήθης δεν είναι παρά ο αγώνας της ελευθερίας εναντίον της τυραννίας", τότε οποιαδήποτε επετειακή αναφορά στη δικτατορία του "γύψου" και του εθνικιστικού κιτς αποκτά νόημα στον βαθμό που αναδεικνύει την αντίσταση, την αγωνιστική-συνειδητή στάση ζωής, σε κινητήρια δύναμη της Ιστορίας. Γιατί τα δικαιώματα δεν κερδίζονται με κοκορομαχίες στα τηλεοπτικά παράθυρα ούτε πωλούνται στα σούπερ μάρκετ! Γιατί, "αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, δεν θα γενούνε τα σκοτάδια φως!".
Ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, πολιτικός κρατούμενος της Χούντας, πρόεδρος της Γ' ΕΛΜΕ και δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου