Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

για τον τρυπα στον αλλο(ενα σχολιο)

φυσικά η μητερα ειναι ο πρωτος μεγαλος Αλλος
(μετα γινεται ο Πατερας η μαλλον το ονομα του).
ομως στην αρχή η μητερα
φανταζει για το παιδι -πως αλλιως-
ο παντοδυναμος μεγαλος Αλλος
και θελει να ενωθει μαζι της 
για την ακριβεια την θεωρει προεκταση του. νομιζει οτι ειναι ενα,,(σαν τον μυθο του αριστοφανη στο συμποσιο) 
νομιζει οτι μετεχει σε μια ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ
Πολυ αργοτερα - αποκτα το παιδι μια αισθηση της δικής του ατομικότητας -παλι μεσω αλλου- της εικονας του στον καθρεφτη ..
Αυτή η αρχική φαντασιωση πληροτητας - με την Μητερα - απο την οποια αργοτερα μας χωρισε το Ονομα του Πατερα - ο Τριτος αναμεσα μας .
μας κυνηγά μια ζωή .
και ειναι η πηγη της αγωνιας 
και της Νοσταλγιας 
(ομως για κατι που δεν υπήρξε ποτε οπως τουλαχιστον το φαντασιωνουμε 
Διοτι και η Μητερα - Το Πραγμα -
ηταν και ειναι κι αυτή ενα ανθρωπινο πλασμα 
με την Δική της ελλειψη . 
Δεν μπορουμε να αποδεχτουμε (ευκολα ) πως πάντα υπάρχει μια Τρυπα - μια ελλειψη στον Αλλον 
Ακομα και ο Θεος να υπάρχει εχει κι αυτος την Τρυπα του . Δεν ειναι παντοδυναμος .
Κανεις δεν ειναι...τελειος 
Φανταζομαστε τον Αλλον . η και τον Μεγαλο Αλλο χωρις τρυπα 
για να αντεξουμε την δική μας ελλειψη 
Ενω θα επρεπε να κανουμε ακριβώς το αντιθετο

Δεν υπάρχουν σχόλια: