Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Δυστυχώς κάθε μέρα Πτωχεύουμε


Δυστυχώς  κάθε μέρα Πτωχεύουμε
Όλο και πιο πολύ
Αφήνουμε εδώ και κει κομμάτια
Την υπομονή , την αγρύπνια μας ,
Την συμπόνια μας  το δέος, την αιδώ
Την ικανότητα  να αγαπάμε


Δυστυχώς
Και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε,πιά,    γι αυτό
 Μονάχα βλέπουμε  το πώς
Φυλλοροούμε
Εστι  κι αλλιώς στη ζωή μας πτωχεύουμε
Και ζητιανεύουμε
 Λιγάκι να ξεκλέψουμε αγάπη ,
Πτωχεύουμε
Σαν τα τζιτζίκια τον χειμώνα
Σ αυτόν τον κόσμο που όλο αλλάζει
Κάθε πρωί που ξυπνάμε όλο και πιο πολύ πτωχεύουμε
Και
 Κάθε  βράδυ
 Κάθε άγρυπνο βράδυ
 Όλο και πιο πολύ
Ποθούμε
Και μου λείπεις
Ναξερες  πόσο μου λείπεις …

Δεν υπάρχουν σχόλια: