Δυστυχώς κάθε μέρα Πτωχεύουμε

Δυστυχώς  κάθε μέρα Πτωχεύουμε

Όλο και πιο πολύ

Αφήνουμε εδώ και κει κομμάτια

Την υπομονή , την αγρύπνια μας ,

Την συμπόνια μας  το δέος, την αιδώ

Την ικανότητα  να αγαπάμε

Δυστυχώς

Και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε,πιά,    γι αυτό

 Μονάχα βλέπουμε  το πώς

Φυλλοροούμε

Εστι  κι αλλιώς στη ζωή μας πτωχεύουμε

Και ζητιανεύουμε

 Λιγάκι να ξεκλέψουμε αγάπη ,

Πτωχεύουμε

Σαν τα τζιτζίκια τον χειμώνα

Σ αυτόν τον κόσμο που όλο αλλάζει

Κάθε πρωί που ξυπνάμε όλο και πιο πολύ πτωχεύουμε

Και

 Κάθε  βράδυ

 Κάθε άγρυπνο βράδυ

 Όλο και πιο πολύ

Ποθούμε

Και μου λείπεις

Ναξερες  πόσο μου λείπεις …