οι λεξεις κλεινουνε σαν οστρακα

οι λεξεις κλεινουνε σαν οστρακα

οι λεξεις κλεινουνε σαν όστρακα

και δεν μπορείς να κοιμηθεις στο περιγυάλι

το βουητό του κοσμου σου, ακους

μενα το κοχύλι
ενώ κοιμασαι

Οι σκεψεις ξεφλουδιζουνε σα λέπια
κι αυτό το ψαρι πως ;

τυφλά στα βαθη αιωρειται
ενώ εσυ κοιμασαι

ακομα μια ανοιξη
και το μυαλό βαρυ σ’ αυτό το διχτυ

σ αυτη τη θαλασσα, καφέ, τσιγαρο και ξενύχτι

κι εσυ κοιμασαι

ενώ το ψαρι
γλιστρα στις ολοσκοτεινες σπηλιες
σιωπηλά ανιχνευοντας
τους φοβους και ελπίδες μες τα βαθη

ενώ εσύ κοιμάσαι
Σχόλιο από Νοσφεράτος Απρίλιος 30, 2008