Ενα ελαφρως λυπημένο ποιηματακι για τις κατσαριδες αλλά με αισιοδοξο μηνυμα εν τέλει που αφησα στης Cynical:

Ενα ελαφρως λυπημένο για τις κατσαριδες αλλά με αισιοδοξο μηνυμα εν τέλει:

-------------
Ετσι σιγά σιγά εξοικειωθηκαμε με τις κατσαριδες .. στην αρχή αηδια ,αποστροφή,μετά οργή
αγανάκτηση,δοκιμασαμε να τις πατησουμε αλλά ειδαμε
οτι ητανε ΠAΡΑ ΠΟΛΛΕΣ...
και δεν καταλαβαιναν τιποτε ρε γαμοτι,τιποτε
μονο δοκιμαζαν ΔΙΑΡΚΩΣ να μας εκγαμισουσι με τα μικρουλια κατασαριδοπέη κατσαριζοντας ακαταπαυστα...
Ετσι

εντελει

Αφεθηκαμε στο τσιριχτο τους χαδι..

Ηπιαμε απο το ιδιο νερό

φαγαμε το ψωμι μαζί τους
και

καθισαμε ανακουρκουδα και τις κοιταξαμε καλά καλά
και με συμπονοια: Ερχονται απο το παρελθόν η απο το μέλλον ;
Υστερα
ξαπλωσαμε κατω και αφησαμε να μας γαργαλίσουν -οπως ο Γκιουλιβερ τους Λιλιπουτειους ..μιλιουνια απο κατσαριδουλες ,μυγακια ,σαραντοποδαρουσες και αλλα ερποντα πολύποδα ζούδια ..
Ορεα