Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Πάει…
Από βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, που προήλθανε από ατύχημα στη Δραπετσώνα κατά τα γυρίσματα του τελευταίου μέρους της ανολοκλήρωτης πλέον Τριλογίας του, πέθανε αργά το βράδυ σε νοσοκομείο του Φαλήρου ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Με έργο που χωρίζονταν πάντα ανεπίσημα σε τριλογίες, ο σημαντικότερος Έλληνας σκηνοθέτης είχε τιμηθεί με το Αργυρό Λιοντάρι στη Βενετία για το Τοπίο στην Ομίχλη (1988) με το οποίο τερμάτισε τη “Σιωπή” του, και με Χρυσό Φοίνικα στις Κάνες για τη Μια Αιωνιότητα και Μια Μέρα (1998) με την οποία κλείσανε τα “Σύνορα” του, αλλά σημάδεψε αιώνια τον ελληνικό κινηματογράφο με το κυριολεκτικά “Ιστορικό” έργο του, τις Μέρες του ’36 (1972), τον Θίασο (1975) και τον Μεγαλέξαντρο (1980). [mftm]
2 σχόλια:
Δε θα πω ότι ο Αγγελόπουλος είναι ο αγαπημένος μου. Φυσικά η προσωπική μου άποψη/κρίση δε σημαίνει ότι ήταν τυχάρπαστος. Απλά ορισμένα μηνύματα θα μπορούσε να τα μεταφέρει με τρόπο πιο απλό κι όχι τόσο ντοκουμενταρίστικο και καλλιτεχνικά βαρύ.
εγω παλι θεωρω οτια τα μηνυμτα του τα μετεφερε με τροπο Συγκλονιστικά - ονειρικά - Απλό.
Δημοσίευση σχολίου