η σύγκρουση προϋποθέτει κοινωνίες με κάπως ξεκάθαρες τάξεις , ρόλους ,κουλτούρες.. Στην Ελλάδα ανέκαθεν είχαμε μάλλον προστριβές , αψιμαχίες ,κάτι σαν τον Δήθεν πόλεμο φυλών , επίδειξη δύναμης του τύπου ''Ξερεις ποιος είμαι εγώ ρε;''' σε ένα σύστημα που επιβίωνε χάρη στη διαρκή του ρευστότητα ,στη διαρκή αναδιαπραγμάτευση .. Τώρα κάποιοι (άτομα και ομάδες ) συνεχίζουν σε αυτό το παιχνίδι των προστριβών ..Έτσι έχουν μάθει Όμως υπορρητα , υπόκωφα γνωρίζουν ότι αυτή η εποχή της αμοιβαίας αψιμαχίας έχει πια τελειώσει .. Δεν τολμούν να κάνουν ένα βήμα παραπέρα από την κόκκινη γραμμή ,,αν και την πατάνε συνεχώς ελπίζοντας οτι ο άλλος θα κάνει την πρώτη κακή κίνηση Βίας - και έτσι θα φορτώσουν σε αυτόν το κακο - γνωρίζοντας βέβαια ότι όλα αυτά δεν μπορεί να οδηγήσουν πουθενά και ελπίζοντας ότι ζούμε σε ενα Εφιάλτη απο όπου - δεν μπορεί - κάποιος θα μας ξυπνήσει ..αλλά παρόλα αυτά βυθιζόμαστε όλο και σε χειρότερους εφιάλτες όπως στην ταινία inception ενώ δεν βλέπουμε πουθενά καμιά σβούρα ναγυριζει και να μας θυμίζει οτιι ονειρευόμαστε.