«Προσπάθησα ενάμιση μήνα να μείνω μακριά από οξύτητες, από αιχμές και την εμπόλεμη ζώνη. Μίλησα για ενότητα. Επισήμανα την προηγούμενη Τρίτη για πιθανά προβλήματα γιατί εγώ αυτά εισέπραττα από την περιοδεία μου που έκανα σε όλη την επικράτεια. Σήμερα δικαιώνομαι. Εύχομαι η οργανωτική επιτροπή να βρει τη λύση. [...] Καταγγέλλω σήμερα τραμπουκισμούς, ακόμα και εδώ στο Βελλίδειο. Υπάρχουν εγκάθετοι εδώ και δύο μέρες, και σήμερα, που λένε μην ψηφίζετε Ψωμιάδη. Υπάρχουν εγκάθετοι που δεν δίνουν ψηφοδέλτια Ψωμιάδη, σε όλη την ελληνική επικράτεια. Υπάρχουν εγκάθετοι, μπράβοι, που εκφοβίζουν. Υπάρχουν εγκάθετοι που δεν επιτρέπουν σε δικούς μου ανθρώπους να πλησιάσουν τα εκλογικά κέντρα. Αύριο θα πάρω τις αποφάσεις μου. Κάποιοι ενοχλήθηκαν. Θα μιλήσω και αλίμονο».
ΠΗΓΗ:
http://www.tvxs.gr/v27261?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+TvxsStoriesRssFeed+%28TVXS+Stories+RSS+Feed%29
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009
Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009
Ένας φασισμός-φάντασμα . της ΣΙΣΥΣ ΔΟΥΤΣΙΟΥ
Ένας φασισμός-φάντασμα
το άτοκο δάνειο , το διάλειμμα στο σχολείο, το ιδιωτικό νοσοκομείο,
τα χωράφια με τις μωβ τουλίπες στην Αφρική,
οι ηλεκτρονικές ταυτότητες, ο εργοδότης, το αφεντικό,
τα υποχρεωτικά ναύλα, η τιμωρία,
η δημοκρατική δικαιοσύνη, τα δικαστήρια , οι φυλακές,
ο στρατός ,
η άδεια παραμονής στη χώρα.
Ένας φασισμός-φάντασμα,
απουσία διαλλακτικότητας
απόλυτος τρόπος σκέψης, ολοκληρωτισμός,
συμπτώματα φασισμού, αποκλεισμός και διακρίσεις…
Συμπτώματα φασισμού, η κτηνωδία της αστυνομίας,
το FBI, η CIA, η αντιτρομοκρατική υπηρεσία
Συμπτώματα φασισμού
Ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη
της Δύσης και της Αμερικής, υπερεθνικές ελίτ,
αστικές φιλελεύθερες θεωρίες , κοινοβούλια,
αστικές δημοκρατίες ,
υπνωτισμένες πλειοψηφίες …..
O πειρασμός του φασισμού είναι πάντα υπαρκτός
Ο καπιταλισμός
εγκυμονεί τον ολοκληρωτισμό στα σπλάχνα του
Η εδραίωση των αστικών ιδεολογιών,
παραλλαγές του ακραίου εθνικισμού
που προστατεύουν το παγκόσμιο εμπόριο,
καθεστώτα «έκτακτης ανάγκης»,
κάθε λογής φασιστικά κράτη
και στρατιωτικές δικτατορίες .
Μυστικές αστυνομίες, ιεραρχίες μέσα σε ιεραρχίες ,
συνωμοσίες μέσα σε συνωμοσίες, παρελάσεις και
συνεχής επίδειξη της ισχύος του κράτους,
αναζήτηση εχθρών, γραφειοκρατία και συγκεντρωτισμός.
Ένας φασισμός -φάντασμα εγκυμονείται
στα σπλάχνα της (αστικής) δημοκρατίας.
Το απόλυτο κύρος του πρωθυπουργού,
το απόλυτο κύρος του υπουργού πολιτισμού,
το απόλυτο κύρος των μέσων πειθαναγκασμού,
η Ακαδημία, η εξαναγκαστική εκπαίδευση,
το απόλυτο κύρος της ελίτ των δημοσιογράφων
γίνεται η εικόνα της επίσημης αλήθειας (του κράτους).
Μαζικές κοινωνίες,
μαζική παραγωγή εργαζομένων,
κοινωνίες της μάζας,
θρίαμβος του ηδονιστικού καταναλωτισμού,
θρίαμβος του ηδονιστικού υλισμού.
Η ανάπτυξη του ολοκληρωτισμού συντελείται
στα σπλάχνα του καπιταλισμού
Τα θεμέλια του ολοκληρωτισμού
βρίσκονται μέσα στο ίδιο το καπιταλιστικό κράτος,
κάθε ριζοσπαστική προσπάθεια
αλλαγής των συνθηκών
προξενεί την ανάδυση του φασισμού.
Ο φασισμός είναι η φυσική άμυνα της δημοκρατίας
απέναντι στην κοινωνική εξέγερση,
την οικονομική μεταρρύθμιση,
την πολιτισμική μεταβολή,
την επαναστατική προοπτική…
Μαζική κατασκευή
ηλίθιων μαζανθρώπων
Το ως έχειν παραμένει ως έχειν
Επιβίωσε
γίνε απάνθρωπος ,
υποκριτής ,
καιροσκόπος
Ένας φασισμός -φάντασμα
εγκυμονείται στα σπλάχνα της (αστικής) δημοκρατίας.
Ένας φασισμός-φάντασμα
που χρωματίζει την επίσημη αλήθεια.
Αμέτρητοι μετανάστες
έγκλειστοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ,
καταδικασμένοι από δημοκρατικές κυβερνήσεις,
κυνηγημένοι από φασιστικά καθεστώτα…
Αμέτρητοι άνθρωποι δυστυχισμένοι ,
μόνοι, τρελαμένοι, φυλακισμένοι, φοβισμένοι,
σε σταθμούς λεωφορείων, σε πάρκα ,
στα στενά πίσω από τα εμπορικά κέντρα,
αμέτρητοι άστεγοι
στις πλατείες, στις εισόδους πολυκατοικιών,
στους δρόμους.
Αμέτρητοι φτωχοί με τυμπανισμένες κοιλίες
στην Αφρική, στην Ινδία, στο Μεξικό,
στις ειδήσεις των 9,
στα εξώφυλλα περιοδικών
και στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων.
Απόψε θα πάρουμε εκδίκηση
Κανένας δεν χαμογελά
Ούτε ένας δεν μπορεί να κρυφτεί
Δεν θα προδώσουμε τα όνειρα μας
Απόψε θα πάρουμε εκδίκηση
Θα καταστρέψουμε τον παράδεισο σας
Θα κρεμάσουμε τα κοιλιόδουλα όνειρα σας
και οι δούλοι σας μπορούν να αποφασίσουν…
Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα
(και εσείς έχετε τόσα μα τόσα πολλά)
Μην έχετε κάτι… καλύτερα να μην έχετε κάτι
μπορεί να το χάσετε, να σας το κλέψουν,
να μην σας ανήκει πια.
Να γίνει ένα τίποτα
Να σας το αρπάξουν
και να το καταπιούνε οι σκλάβοι σας
Απόψε θα πάρουμε εκδίκηση
Ναι!...
Οι επιθυμίες σου δεν είναι δικιές σου
Απόψε θα πάρουμε εκδίκηση
Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος, να είσαι ευτυχισμένη
Απόψε θα πάρουμε εκδίκηση
Τα πάντα στέκουν πίσω από καγκελόπορτες
και τζάμια ασφαλείας…
Τα όνειρα σου πουλιούνται με αντικλεπτικές κλειδαριές
Ένας φασισμό φάντασμα
που είναι χορηγός, τηλεπαρουσιαστής,
βουλευτής και γνωστός συγγραφέας…
Ένας φασισμός-φάντασμα που είναι το άτοκο δάνειο ,
το διάλειμμα στο σχολείο,
το ιδιωτικό νοσοκομείο, τα ανορεκτικά μοντέλα,
τα χωράφια με τις μωβ τουλίπες στην Αφρική,
οι ηλεκτρονικές ταυτότητες, ο εργοδότης –αφεντικό,
τα υποχρεωτικά ναύλα, η τιμωρία,
η δημοκρατική δικαιοσύνη,τα δικαστήρια,
οι φυλακές, ο στρατός ,
η άδεια παραμονής στη χώρα
Ένας φασισμός-φάντασμα
που σε αφήνει ελεύθερο,
ήσυχο,
κλειδωμένο στη ζωή σου……
Ένας ατομικισμός, μια ψυχρότητα
και ένας άσκοπος λόγος να ζείς
Μια ευτυχία καταχωρημένη σε τραπεζικό λογαριασμό
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΠΗΓΗ:
http://ecstaticpoetrysemeli.blogspot.com/2008/07/blog-post_15.html#links
το άτοκο δάνειο , το διάλειμμα στο σχολείο, το ιδιωτικό νοσοκομείο,
τα χωράφια με τις μωβ τουλίπες στην Αφρική,
οι ηλεκτρονικές ταυτότητες, ο εργοδότης, το αφεντικό,
τα υποχρεωτικά ναύλα, η τιμωρία,
η δημοκρατική δικαιοσύνη, τα δικαστήρια , οι φυλακές,
ο στρατός ,
η άδεια παραμονής στη χώρα.
Ένας φασισμός-φάντασμα,
απουσία διαλλακτικότητας
απόλυτος τρόπος σκέψης, ολοκληρωτισμός,
συμπτώματα φασισμού, αποκλεισμός και διακρίσεις…
Συμπτώματα φασισμού, η κτηνωδία της αστυνομίας,
το FBI, η CIA, η αντιτρομοκρατική υπηρεσία
Συμπτώματα φασισμού
Ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη
της Δύσης και της Αμερικής, υπερεθνικές ελίτ,
αστικές φιλελεύθερες θεωρίες , κοινοβούλια,
αστικές δημοκρατίες ,
υπνωτισμένες πλειοψηφίες …..
O πειρασμός του φασισμού είναι πάντα υπαρκτός
Ο καπιταλισμός
εγκυμονεί τον ολοκληρωτισμό στα σπλάχνα του
Η εδραίωση των αστικών ιδεολογιών,
παραλλαγές του ακραίου εθνικισμού
που προστατεύουν το παγκόσμιο εμπόριο,
καθεστώτα «έκτακτης ανάγκης»,
κάθε λογής φασιστικά κράτη
και στρατιωτικές δικτατορίες .
Μυστικές αστυνομίες, ιεραρχίες μέσα σε ιεραρχίες ,
συνωμοσίες μέσα σε συνωμοσίες, παρελάσεις και
συνεχής επίδειξη της ισχύος του κράτους,
αναζήτηση εχθρών, γραφειοκρατία και συγκεντρωτισμός.
Ένας φασισμός -φάντασμα εγκυμονείται
στα σπλάχνα της (αστικής) δημοκρατίας.
Το απόλυτο κύρος του πρωθυπουργού,
το απόλυτο κύρος του υπουργού πολιτισμού,
το απόλυτο κύρος των μέσων πειθαναγκασμού,
η Ακαδημία, η εξαναγκαστική εκπαίδευση,
το απόλυτο κύρος της ελίτ των δημοσιογράφων
γίνεται η εικόνα της επίσημης αλήθειας (του κράτους).
Μαζικές κοινωνίες,
μαζική παραγωγή εργαζομένων,
κοινωνίες της μάζας,
θρίαμβος του ηδονιστικού καταναλωτισμού,
θρίαμβος του ηδονιστικού υλισμού.
Η ανάπτυξη του ολοκληρωτισμού συντελείται
στα σπλάχνα του καπιταλισμού
Τα θεμέλια του ολοκληρωτισμού
βρίσκονται μέσα στο ίδιο το καπιταλιστικό κράτος,
κάθε ριζοσπαστική προσπάθεια
αλλαγής των συνθηκών
προξενεί την ανάδυση του φασισμού.
Ο φασισμός είναι η φυσική άμυνα της δημοκρατίας
απέναντι στην κοινωνική εξέγερση,
την οικονομική μεταρρύθμιση,
την πολιτισμική μεταβολή,
την επαναστατική προοπτική…
Μαζική κατασκευή
ηλίθιων μαζανθρώπων
Το ως έχειν παραμένει ως έχειν
Επιβίωσε
γίνε απάνθρωπος ,
υποκριτής ,
καιροσκόπος
Ένας φασισμός -φάντασμα
εγκυμονείται στα σπλάχνα της (αστικής) δημοκρατίας.
Ένας φασισμός-φάντασμα
που χρωματίζει την επίσημη αλήθεια.
Αμέτρητοι μετανάστες
έγκλειστοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ,
καταδικασμένοι από δημοκρατικές κυβερνήσεις,
κυνηγημένοι από φασιστικά καθεστώτα…
Αμέτρητοι άνθρωποι δυστυχισμένοι ,
μόνοι, τρελαμένοι, φυλακισμένοι, φοβισμένοι,
σε σταθμούς λεωφορείων, σε πάρκα ,
στα στενά πίσω από τα εμπορικά κέντρα,
αμέτρητοι άστεγοι
στις πλατείες, στις εισόδους πολυκατοικιών,
στους δρόμους.
Αμέτρητοι φτωχοί με τυμπανισμένες κοιλίες
στην Αφρική, στην Ινδία, στο Μεξικό,
στις ειδήσεις των 9,
στα εξώφυλλα περιοδικών
και στα πρωτοσέλιδα εφημερίδων.
Απόψε θα πάρουμε εκδίκηση
Κανένας δεν χαμογελά
Ούτε ένας δεν μπορεί να κρυφτεί
Δεν θα προδώσουμε τα όνειρα μας
Απόψε θα πάρουμε εκδίκηση
Θα καταστρέψουμε τον παράδεισο σας
Θα κρεμάσουμε τα κοιλιόδουλα όνειρα σας
και οι δούλοι σας μπορούν να αποφασίσουν…
Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα
(και εσείς έχετε τόσα μα τόσα πολλά)
Μην έχετε κάτι… καλύτερα να μην έχετε κάτι
μπορεί να το χάσετε, να σας το κλέψουν,
να μην σας ανήκει πια.
Να γίνει ένα τίποτα
Να σας το αρπάξουν
και να το καταπιούνε οι σκλάβοι σας
Απόψε θα πάρουμε εκδίκηση
Ναι!...
Οι επιθυμίες σου δεν είναι δικιές σου
Απόψε θα πάρουμε εκδίκηση
Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος, να είσαι ευτυχισμένη
Απόψε θα πάρουμε εκδίκηση
Τα πάντα στέκουν πίσω από καγκελόπορτες
και τζάμια ασφαλείας…
Τα όνειρα σου πουλιούνται με αντικλεπτικές κλειδαριές
Ένας φασισμό φάντασμα
που είναι χορηγός, τηλεπαρουσιαστής,
βουλευτής και γνωστός συγγραφέας…
Ένας φασισμός-φάντασμα που είναι το άτοκο δάνειο ,
το διάλειμμα στο σχολείο,
το ιδιωτικό νοσοκομείο, τα ανορεκτικά μοντέλα,
τα χωράφια με τις μωβ τουλίπες στην Αφρική,
οι ηλεκτρονικές ταυτότητες, ο εργοδότης –αφεντικό,
τα υποχρεωτικά ναύλα, η τιμωρία,
η δημοκρατική δικαιοσύνη,τα δικαστήρια,
οι φυλακές, ο στρατός ,
η άδεια παραμονής στη χώρα
Ένας φασισμός-φάντασμα
που σε αφήνει ελεύθερο,
ήσυχο,
κλειδωμένο στη ζωή σου……
Ένας ατομικισμός, μια ψυχρότητα
και ένας άσκοπος λόγος να ζείς
Μια ευτυχία καταχωρημένη σε τραπεζικό λογαριασμό
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΠΗΓΗ:
http://ecstaticpoetrysemeli.blogspot.com/2008/07/blog-post_15.html#links
Μεσα απο τα Μπλόγκια βλεπουμε ξανα τον εαυτό μας
Μεσα απο τα Μπλόγκια βλεπουμε ξανα τον εαυτό μας
σαν απο κλειδαροτρυπα σαν μεσα απ' το κενο μας
σαν να αποθηκευσαμε θρυματα της ζωής μας
σαν να αφησαμε εκει κομματια της Ψυχής μας
σαν τα παιδια που πνιγονται στου ποταμου τη δινη
και σαν να κλεισαμε καλά μες το μπουκαλι, τζίνι
σαν ν' εκ-σωτερικεύσαμε τον εαυτο που πέφτει
κι αμηχανα τον βλέπουμε , σαν μεσα απο καθρεφτη
σαν απο κλειδαροτρυπα σαν μεσα απ' το κενο μας
σαν να αποθηκευσαμε θρυματα της ζωής μας
σαν να αφησαμε εκει κομματια της Ψυχής μας
σαν τα παιδια που πνιγονται στου ποταμου τη δινη
και σαν να κλεισαμε καλά μες το μπουκαλι, τζίνι
σαν ν' εκ-σωτερικεύσαμε τον εαυτο που πέφτει
κι αμηχανα τον βλέπουμε , σαν μεσα απο καθρεφτη
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
Για την τρομοκρατική επίθεση στο κέντρο της Θεσσαλονίκης Οικολόγοι Πράσινοι
Οικολόγοι Πράσινοι
μέλος του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
www.ecogreens.gr - email: ecogreen@otenet.gr, ecogreens@nath.gr
Αθήνα: Κολοκοτρώνη 31, 10562, τηλ. 210.3241001, fax 210 3241825
Θεσσαλονίκη: Φιλίππου 51, 54631, τηλ. 2310.222503, fax 2310.421196
Για την τρομοκρατική επίθεση στο κέντρο της Θεσσαλονίκης
Οι Οικολόγοι Πράσινοι της Θεσσαλονίκης καταδικάζουμε την προχθεσινή τρομοκρατική επίθεση αγνώστων στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο buena ventura, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Ο τρόπος, ο τόπος και το χρονικό σημείο της έκρηξης καταμαρτυρούν πως πίσω από αυτήν βρίσκονται ακραία στοιχεία, που σκοπό έχουν την τρομοκράτηση των κατοίκων του κέντρου της Θεσσαλονίκης και την κοινωνική απομόνωση του στόχου τους, ενός ελεύθερου κοινωνικού χώρου, που λειτουργεί, εκτός από πολιτικός χώρος, και ως κέντρο πολιτισμού, με τη διοργάνωση ανοιχτών πολιτιστικών εκδηλώσεων, καθώς και ως κέντρο κοινωνικής αλληλεγγύης σε μετανάστες και μαθητές, στους οποίους παρέχονται σε εθελοντική βάση μαθήματα γλωσσών και μουσικών οργάνων. Το Buena ventura, με την λειτουργία του αυτή, αποτελεί ένα προπύργιο αλληλεγγύης, εθελοντισμού και αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών, που μόνο οφέλη μπορεί να παρέχει στην κατεύθυνση της ελεύθερης και δημοκρατικής κοινωνίας που επιδιώκουμε να οικοδομηθεί.
Η αλληλεγγύη και η στήριξή μας στους ανθρώπους που έστησαν και λειτουργούν το buena ventura είναι δεδομένη και εκφράστηκε χθες δια ζώσης, με τη συμμετοχή εκπροσώπου μας στη γενική συνέλευση που έλαβε χώρα μέσα στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι από πολλές προοδευτικές συλλογικότητες της πόλης μας.
Στηρίζουμε τις εκδηλώσεις που αποφασίστηκαν στη συνέλευση αυτή για τη συγκέντρωση χρημάτων για την αποκατάσταση των ζημιών στον χώρο και στη γειτονιά, και θα συμμετέχουμε, χωρίς πανό, όπως αποφάσισε η συνέλευση, αλλά με την φυσική μας παρουσία, στην πορεία διαμαρτυρίας κατά του τρομοκρατικού χτυπήματος που θα γίνει την Δευτέρα, στις 6 το απόγευμα στην Καμάρα.
Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων
μέλος του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
www.ecogreens.gr - email: ecogreen@otenet.gr, ecogreens@nath.gr
Αθήνα: Κολοκοτρώνη 31, 10562, τηλ. 210.3241001, fax 210 3241825
Θεσσαλονίκη: Φιλίππου 51, 54631, τηλ. 2310.222503, fax 2310.421196
Για την τρομοκρατική επίθεση στο κέντρο της Θεσσαλονίκης
Οι Οικολόγοι Πράσινοι της Θεσσαλονίκης καταδικάζουμε την προχθεσινή τρομοκρατική επίθεση αγνώστων στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο buena ventura, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Ο τρόπος, ο τόπος και το χρονικό σημείο της έκρηξης καταμαρτυρούν πως πίσω από αυτήν βρίσκονται ακραία στοιχεία, που σκοπό έχουν την τρομοκράτηση των κατοίκων του κέντρου της Θεσσαλονίκης και την κοινωνική απομόνωση του στόχου τους, ενός ελεύθερου κοινωνικού χώρου, που λειτουργεί, εκτός από πολιτικός χώρος, και ως κέντρο πολιτισμού, με τη διοργάνωση ανοιχτών πολιτιστικών εκδηλώσεων, καθώς και ως κέντρο κοινωνικής αλληλεγγύης σε μετανάστες και μαθητές, στους οποίους παρέχονται σε εθελοντική βάση μαθήματα γλωσσών και μουσικών οργάνων. Το Buena ventura, με την λειτουργία του αυτή, αποτελεί ένα προπύργιο αλληλεγγύης, εθελοντισμού και αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών, που μόνο οφέλη μπορεί να παρέχει στην κατεύθυνση της ελεύθερης και δημοκρατικής κοινωνίας που επιδιώκουμε να οικοδομηθεί.
Η αλληλεγγύη και η στήριξή μας στους ανθρώπους που έστησαν και λειτουργούν το buena ventura είναι δεδομένη και εκφράστηκε χθες δια ζώσης, με τη συμμετοχή εκπροσώπου μας στη γενική συνέλευση που έλαβε χώρα μέσα στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι από πολλές προοδευτικές συλλογικότητες της πόλης μας.
Στηρίζουμε τις εκδηλώσεις που αποφασίστηκαν στη συνέλευση αυτή για τη συγκέντρωση χρημάτων για την αποκατάσταση των ζημιών στον χώρο και στη γειτονιά, και θα συμμετέχουμε, χωρίς πανό, όπως αποφάσισε η συνέλευση, αλλά με την φυσική μας παρουσία, στην πορεία διαμαρτυρίας κατά του τρομοκρατικού χτυπήματος που θα γίνει την Δευτέρα, στις 6 το απόγευμα στην Καμάρα.
Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων Πράσινων
Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009
Η σύγχρονη Ελλάδα είναι ένα αποχωρητήριο χτισμένο από Φιλέλληνες πάνω στα ερείπια ενός αρχαίου ναού.(Παναγιωτης Κονδυλης)
πηγη:http://kondylis.wordpress.com/2009/11/18/antiethnikismos/
επίσης:
Αποσπασματα;
Ι. Εθνικιστές
Οι εθνικιστικές συμπάθειες και αντιπάθειες μου είναι τόσο ξένες ώστε δεν διστάζω να πω καθαρά ότι οι ρόλοι του επιτιθεμένου και του αμυνομένου θα αντιστρέφονταν αν ο ισχυρότερος και συνεχώς ισχυροποιούμενος δεν ήταν η Τουρκία παρά η Ελλάδα
[ Πηγή: http://kondylis.wordpress.com/2008/11/24/someritis/ ]
Η φυλετική και πολιτισμική υποτίμηση της Τουρκίας ενέχει τον κίνδυνο της στρατηγικής της υποτίμησης, αφού συνεπάγεται ότι η δήθεν ανώτερη ελληνική ποιότητα μπορεί να εξουδετερώσει την τουρκική ποσότητα· είναι βέβαια γνωστό πώς τιμωρείται η στρατηγική υποτίμηση του αντιπάλου όταν, π.χ., παρασύρει στην κήρυξη ενός πολέμου.
[ Πηγή: http://kondylis.wordpress.com/2009/01/06/nationalstrategy/ ]
Eχουν βρει τη δική τους ψυχολογικά βολική λύση: το έθνος το υπηρετούν ανέξοδα περιβαλλόμενοι γαλανόλευκα ράκη, οπότε το καλεί η περίσταση, και έχοντας κατόπιν ήσυχη συνείδηση το κλέβουν μόνιμα με παντοειδείς τρόπους
[Πηγή: http://library.antibaro.gr/text/Kondylhs/_Kondylhs_.pdf ]
επίσης:
Αποσπασματα;
Ι. Εθνικιστές
Οι εθνικιστικές συμπάθειες και αντιπάθειες μου είναι τόσο ξένες ώστε δεν διστάζω να πω καθαρά ότι οι ρόλοι του επιτιθεμένου και του αμυνομένου θα αντιστρέφονταν αν ο ισχυρότερος και συνεχώς ισχυροποιούμενος δεν ήταν η Τουρκία παρά η Ελλάδα
[ Πηγή: http://kondylis.wordpress.com/2008/11/24/someritis/ ]
Η φυλετική και πολιτισμική υποτίμηση της Τουρκίας ενέχει τον κίνδυνο της στρατηγικής της υποτίμησης, αφού συνεπάγεται ότι η δήθεν ανώτερη ελληνική ποιότητα μπορεί να εξουδετερώσει την τουρκική ποσότητα· είναι βέβαια γνωστό πώς τιμωρείται η στρατηγική υποτίμηση του αντιπάλου όταν, π.χ., παρασύρει στην κήρυξη ενός πολέμου.
[ Πηγή: http://kondylis.wordpress.com/2009/01/06/nationalstrategy/ ]
Eχουν βρει τη δική τους ψυχολογικά βολική λύση: το έθνος το υπηρετούν ανέξοδα περιβαλλόμενοι γαλανόλευκα ράκη, οπότε το καλεί η περίσταση, και έχοντας κατόπιν ήσυχη συνείδηση το κλέβουν μόνιμα με παντοειδείς τρόπους
[Πηγή: http://library.antibaro.gr/text/Kondylhs/_Kondylhs_.pdf ]
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009
Συχνα πυκνα ,μες τη Ζωή πουχουνε δομημενη
Συχνα πυκνα ,μες τη Ζωή πουχουνε δομημενη
σα νατανε ομολογο, ολιγον Γαμ..μένη
με τις διακυμανσεις τις, τα πάνω και τα Κάτω
σαν να ταν δεικτης Dow Jones , που ειναι ανω κατω
και σαν reprime και δανειο ,δεικτης επιτοκίων
σαν Πρωτοτοκι του Ησαυ αντις των πινακίων
καποια φακής που ηθελε γιατι βαθια πεινουσε
και οταν το καταλαβε κατοπιν την Ξερνουσε
Τι το θελα -μουρμουριζε- και εφαγα Φακή;
τωρα τα χρεη ΄μ’επνιξαν , θα πάω Φυλακή-
ασε που μου κανε κακό και μουφερε Αέρια
για ενα Πινακιο Φακής, επεσα στη Μιζέρια -
Μα κατι αλλο ελεγα και μαλλον το Ξεχνάω
Θα φταιει πουμαι γεροντας κι ολίγον τι γερνάω
Α !!!ελεγα για τη ζωή που χει τα πάνω κατω
κι οτανδεν εχεις μια Γυνή να βανεις απο κατω
τρώγεσαι με τα ρουχα σου και τα Χρηματιστήρια
κι η Οικονομία εγινε κιαυτή πολύ Μυστήρια
κι ενώ ολοι μας ελεγαν για Ιδιωτικοποιησεις
εν τελικώς κατεφυγαν εις Κρατικάς τας λύσεις
Δεν εχει νοημα η Ζωή, κανεις δεν βρισκει Ακρη
Παρα μονάχα ενα παιδι που χυνει Μαυρο δάκρυ
Γιατί μόλις του εσπασε το ακριβό παιχνιδι
Νατο που κλαιει σε μια γωνια ..Κι ειναι Γυμνο ..Τσιτσιδι!
Δεν κλαίει για τα ρουχα του: κλαίει για την αγάπη
Δεν ξερω αλλο τι να πώ …Ζωή για τον Χασαπη !
Σχόλιο από Νοσφεράτος
Οκτωβρίου 15, 2008
σα νατανε ομολογο, ολιγον Γαμ..μένη
με τις διακυμανσεις τις, τα πάνω και τα Κάτω
σαν να ταν δεικτης Dow Jones , που ειναι ανω κατω
και σαν reprime και δανειο ,δεικτης επιτοκίων
σαν Πρωτοτοκι του Ησαυ αντις των πινακίων
καποια φακής που ηθελε γιατι βαθια πεινουσε
και οταν το καταλαβε κατοπιν την Ξερνουσε
Τι το θελα -μουρμουριζε- και εφαγα Φακή;
τωρα τα χρεη ΄μ’επνιξαν , θα πάω Φυλακή-
ασε που μου κανε κακό και μουφερε Αέρια
για ενα Πινακιο Φακής, επεσα στη Μιζέρια -
Μα κατι αλλο ελεγα και μαλλον το Ξεχνάω
Θα φταιει πουμαι γεροντας κι ολίγον τι γερνάω
Α !!!ελεγα για τη ζωή που χει τα πάνω κατω
κι οτανδεν εχεις μια Γυνή να βανεις απο κατω
τρώγεσαι με τα ρουχα σου και τα Χρηματιστήρια
κι η Οικονομία εγινε κιαυτή πολύ Μυστήρια
κι ενώ ολοι μας ελεγαν για Ιδιωτικοποιησεις
εν τελικώς κατεφυγαν εις Κρατικάς τας λύσεις
Δεν εχει νοημα η Ζωή, κανεις δεν βρισκει Ακρη
Παρα μονάχα ενα παιδι που χυνει Μαυρο δάκρυ
Γιατί μόλις του εσπασε το ακριβό παιχνιδι
Νατο που κλαιει σε μια γωνια ..Κι ειναι Γυμνο ..Τσιτσιδι!
Δεν κλαίει για τα ρουχα του: κλαίει για την αγάπη
Δεν ξερω αλλο τι να πώ …Ζωή για τον Χασαπη !
Σχόλιο από Νοσφεράτος
Οκτωβρίου 15, 2008
Aπαγορευεται
-Το πτυειν καταγής (εντός)
-το Πέρδεσθαι
-Το σαχλαμαρίζειν
-Η ακατασχετος Μπουρδολογία
-Η εγωπάθεια
-Το σχολιάζειν συνεχώς και ακαταπαύστως
-Το να λες παπαριές για την Νεωτερικοτητα του Εθνους
-Ο κωλοπαιδισμός (Ο Δικος Σου βεβαια γιατί ειναι αυτονόητος, μιας και εγώ αποκλείεται να ειμαι Κωλόπαιδο ..Θα τόξερα )
-(Ουστ απο δώ ΡΕΕΕ)!
-Το να επιμένεις !
-Ίσως και κάτι άλλο που δεν ξέρω , θα το βρουμε στη συνεχεια πάντως απαγορεύεται …!
- Το να αφήνεις να εννοηθει οτι λογοκρινεσαι ενώ κατα βαθος στα απαυτά σου κι αν λογοκρίνεσαι η οχι!
-Απο που κι ως που δεν με υπολογιζεις ΡΕΕ;
-Απαγορευεται να μη σε νιάζει που Απαγορευεται….!
- Απαγορεύεται να υπαινίσσεσαι οτι σου εχω απαγορεύσει οτιδήποτε !
-Οχι οτι με νιάζει δηλαδή , αλλά απο που κιως που οι Πόντιοι τολμούν να μη σε απαγορευουν ;
-Απαγορεύεται …!
-Ουστ Ουστ Ουστ Ουστ Ουστ Ουστ Ουστ Ουστ!
( Ειπε αυτός Που πολεμά την Μισαλλοδοξία την Εγωπάθεια τον Κωλοπαιδισμό και ολα τα κακά ! )
-Ε Αυτό ναι ! Ηταν Ποίημα …
Σχόλιο από Νοσφεράτος
Δεκέμβριος 16, 2007
-το Πέρδεσθαι
-Το σαχλαμαρίζειν
-Η ακατασχετος Μπουρδολογία
-Η εγωπάθεια
-Το σχολιάζειν συνεχώς και ακαταπαύστως
-Το να λες παπαριές για την Νεωτερικοτητα του Εθνους
-Ο κωλοπαιδισμός (Ο Δικος Σου βεβαια γιατί ειναι αυτονόητος, μιας και εγώ αποκλείεται να ειμαι Κωλόπαιδο ..Θα τόξερα )
-(Ουστ απο δώ ΡΕΕΕ)!
-Το να επιμένεις !
-Ίσως και κάτι άλλο που δεν ξέρω , θα το βρουμε στη συνεχεια πάντως απαγορεύεται …!
- Το να αφήνεις να εννοηθει οτι λογοκρινεσαι ενώ κατα βαθος στα απαυτά σου κι αν λογοκρίνεσαι η οχι!
-Απο που κι ως που δεν με υπολογιζεις ΡΕΕ;
-Απαγορευεται να μη σε νιάζει που Απαγορευεται….!
- Απαγορεύεται να υπαινίσσεσαι οτι σου εχω απαγορεύσει οτιδήποτε !
-Οχι οτι με νιάζει δηλαδή , αλλά απο που κιως που οι Πόντιοι τολμούν να μη σε απαγορευουν ;
-Απαγορεύεται …!
-Ουστ Ουστ Ουστ Ουστ Ουστ Ουστ Ουστ Ουστ!
( Ειπε αυτός Που πολεμά την Μισαλλοδοξία την Εγωπάθεια τον Κωλοπαιδισμό και ολα τα κακά ! )
-Ε Αυτό ναι ! Ηταν Ποίημα …
Σχόλιο από Νοσφεράτος
Δεκέμβριος 16, 2007
Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2009
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009
Μας τα μασάει ο Χρυσοχοίδης για την ανωνυμία ( αναδημοσιευση απο τον Greek Rider
αναδημοσιευη απο τον Greek Rider
http://greekrider.blogspot.com/2009/11/godwins-law.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+GreekRider+%28GREEK+RIDER%29
Μας τα μασάει ο Χρυσοχοίδης για την ανωνυμία
Με μεγάλη μου λύπη παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες τις προσπάθειες που γίνονται για να τιθασευτεί το διαδίκτυο και τα blogs.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης έχει αρχίσει και μας τα μασάει επαναφέροντας το θέμα της ανωνυμίας των blogs στο προσκήνιο κάτι το οποίο αν θυμάμαι καλά είχε αναφέρει ξανά πριν λίγες μέρες (δείτε εδώ).
Δεν ξέρω ποιος έθεσε θέμα δολοφονιών μέσω ίντερνετ και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Νομίζω όμως ότι το θέμα δεν είναι οι παιδεραστές, ούτε και το θέμα είναι ασφαλώς το ξέπλυμα χρήματος από το διαδίκτυο το οποίο έχει πολλούς "νόμιμους" τρόπους να γίνεται και εκτός διαδικτύου.
Κανείς νομίζω δεν μίλησε για τέτοια πράγματα.
Αντίθετα, αυτό που καίει πολλά μέλη της ελίτ είμαστε εμείς που γράφουμε στα blog μας πράγματα σαν αυτά που γράφω και εγώ. Πράγματα δηλαδή καθόλα νόμιμα που όμως δεν τα ελέγχουν είτε τα οικονομικά συμφέροντα (διαφημιστές), είτε τα πολιτικά κόμματα, είτε άλλοι. Γιατί "αν ο κάθε ένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει και να έχει μια δυσανάλογα μεγάλη "ακροαματικότητα" τότε που θα οδηγηθεί αυτή η κοινωνία κύριοι;;....." . Αυτά λένε μεταξύ τους.
Με άλλα λόγια, πώς θα ελέγξουν μια κοινωνία όπου μπορούν ελεύθεροι άνθρωποι να λένε ελεύθερα τη γνώμη τους; Γιατί είναι γνωστό ότι σε αυτή τη χυδαία χώρα είναι πανεύκολο να αρχίσουν να σε μηνύουν χωρίς να έχεις πει ή να έχεις κάνει τίποτα παράνομο, έτσι για να σου σπάσουν το τσαμπουκά και να καταλάβεις ότι με τη φωτιά δεν παίζουν. "Έγραψες για το Α; Δεν έχει σημασία φάε μια μήνυση! Το ξέρουμε ότι θα δικαιωθείς αν έχεις την υπομονή". "Έγραψες για το Β; Φάε μια μήνυση και από τον άλλο. Έτσι για παραδειγματισμό". "Αν θέλεις κάνε μας και εσύ μήνυση άλλωστε εμείς τους δικηγόρους μας (στρατό ολόκληρο) τους πληρώνουμε είτε κάθονται, είτε εργάζονται, οπότε καλύτερα να εργάζονται....".
Θέλεις να είσαι νόμιμος και κύριος; Θα τρέχεις τότε από το πρωί μέχρι το βράδυ να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας ή ποιος ξέρει τι άλλο, άσε που η νομοθεσία σε σχέση με τις ΑΕ είναι τόσο αυστηρή και μπορεί να φας κάποιο μεγάλο πρόστιμο ακόμη και αν αυτό που θα πεις είναι αλήθεια. Το μόνο που μας σώνει είναι ότι δεν έχουμε περιουσιακά στοιχεία, τίποτα άλλο...
Σε κάθε περίπτωση η ελευθερία της γνώμης στην Ελλάδα είναι το καλύτερο ανέκδοτο. Μόνο οι bloggers μπορούν να λένε πέντε πράγματα παραπάνω αλλά και αυτοί καμιά φορά φοβούνται γιατί υπάρχουν και πολύ εξελιγμένες μαφίες. Οι εφημερίδες φοβούνται τις μηνύσεις ενώ λαμβάνουν τεράστιες επιχορηγήσεις-διαφημίσεις από εταιρείες που ελέγχονται από το κράτος (π.χ. ΟΠΑΠ) ή και άλλες και έτσι είναι από λίγο έως πολύ κομματικά (και ιδεολογικά) ελεγχόμενες.
Ενώ όμως στις εφημερίδες κάνουν μηνύσεις μόνο όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι αδικήθηκε ή κυρίως ζημιώθηκε κάποιος, στους bloggers θέλουν να βρουν έναν τρόπο για να κάνουν "μηνύσεις εκφοβισμού" χωρίς πραγματικό αντικείμενο, έτσι για να τους τρέχουν και να μην γράφουν (δείτε εδώ)
Σε αυτό λοιπόν το βεβαρημένο πλαίσιο που στην Ελλάδα η ελεύθερη γνώμη τείνει να είναι ανέκδοτο έρχεται ο Χρυσοχοίδης και μας τα μασάει. Και λέει για κίνητρα να γράφουν οι bloggers επώνυμα..... Δεν ξέρω ποιους έχει στο μυαλό του, πάντως πολλοί επιχειρηματίες κινούν ουρανό και γη για να μπορέσουν να αρχίσουν τις εκφοβιστικές μηνύσεις για ψύλλου πήδημα ώστε να μην τολμάει κανείς να αναφέρει κάτι γι' αυτούς, ούτε κιχ.
Και είναι φυσικό οι επιχειρηματίες και άλλοι να αισθάνονται έτσι και να απαιτούν γιατί έτσι έχουν μάθει στη "δημοκρατία" που ζούμε. Έχουν μάθει ότι όποιος μπαίνει μπροστά τους θα πρέπει να μπορούν να τον εξαφανίζουν. Αυτή είναι η νομιμότητα του καπιταλισμού, ότι ο πιο πλούσιος μπορεί πιο εύκολα να σε εξοντώσει, ιδίως αν είσαι ασήμαντος.
Και ακούω κάποιους ανόητους που λένε "μα καλά, ένας τίμιος blogger τι έχει να κρύψει;". Σε αυτούς τους ανόητους θέλω να πω ότι όποιος αναπαράγει με άλλα λόγια την ιδεολογία του συστήματος δεν έχει να κρύψει τίποτα, ούτε να φοβηθεί και τίποτα. Όχι μόνο μπορεί να γράφει το ονοματάκι του ανοιχτά αλλά μπορεί να πάρει και βραβείο γι΄ αυτό. Αντίθετα, θέλουν το όνομα των υπολοίπων ώστε να δυσκολευτούν όταν επιχειρηματολογούν προς ιδεολογικά "ανάποδες" θέσεις, για να τους τρέξουν, για να επηρεάσουν τις εταιρείες όπου εργάζονται, για να τους κουράσουν ή να μας στείλουν όλους μαζί από εκεί που ήρθαμε μια και καλή.
Δεν μπορούν ορισμένοι δυνατοί να χωνέψουν πώς είναι δυνατόν να συνωμοτούν μια ζωή με διάφορους που ελέγχουν την κοινή γνώμη και να έρχονται από τη μια στιγμή στην άλλη κάποιοι "ανώνυμοι" και να τους κάνουν χαλάστρα.....Η πληροφόρηση είναι το πιο σημαντικό θέμα όταν μιλάμε για την χειραγώγηση,. Αν π.χ. ένα μεγάλο κανάλι θέλει να υποστηρίξει έναν π.χ. πολιτικό υποψήφιο τότε αυτός θα εκλεχθεί, είτε έτσι είτε αλλιώς.
Εμείς δεν είμαστε γνωστοί, ούτε έχουμε τηλεοπτική ή πολιτική δύναμη. Γι' αυτό θέλουν την άρση της ανωνυμίας μας, για να μας συνθλίψουν δια της έμμεσης οδού.
Το ίντερνετ είναι αυτή τη στιγμή το μόνο μέσο που ΔΕΝ ελέγχεται από την εξουσία. Αντίθετα, με ένα τηλεφωνηματάκι στην τάδε εταιρεία που θα κόψει τη διαφήμισή της απειλείται να κλείσει η κάθε εφημερίδα σε ένα βράδυ. Οι δικαιολογίες για δολοφονίες και άλλα τέτοια μου ακούγονται από άλλον πλανήτη και λέγονται μόνο για όσους δεν έχουν ιδέα και δεν ξέρουν.
Σήμερα ο Μανδραβέλης στην Καθημερινή με αφορμή τις διώξεις κατά του Πολυτεχνείου για το ελληνικό Indymedia γράφει: "Ετσι κι αλλιώς, η ελευθερία της έκφρασης στην Ελλάδα είναι κάτι σαν ακορντεόν: υπάρχει μόνο όταν ο λόγος δεν ενοχλεί, ενώ θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο. «Το Σύνταγμα φτιάχτηκε για τις απόψεις που ενοχλούν», έγραψε ο Αμερικανός νομικός Mike Godwin. «Τις άλλες, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να τις λογοκρίνει κανείς".
Αυτό τον λόγο που τους ενοχλεί ενδιαφέρονται να εκφοβίσουν και να λογοκρίνουν και όχι για τις εγκληματικές ενέργειες που δεν τους εμποδίζει κανείς να κυνηγάνε. Το ίντερνετ είναι ο μόνος ελεγκτικός μηχανισμός της δημοκρατίας, ένας ελεγκτικός μηχανισμός που αυξάνει τη δύναμή του. Και αν η δημοκρατία έχει τα χάλια που βλέπουμε σήμερα να έχει είναι επειδή για πολλές δεκαετίες αυτοί που έπρεπε να ελέγχουν (εφημερίδες, δημοσιογράφοι, τηλεοράσεις) τα έκαναν πλακάκια με όλες τις εξουσίες (επιχειρηματικές και πολιτικές) αναγκαστικά ή εθελοντικά.
Και όλα αυτά βέβαια εντάσσονται σε μια παγκόσμια αμηχανία απέναντι στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα την ίδια ώρα που ο Ομπάμα μιλούσε στην Κίνα ζητώντας από τους Κινέζους περισσότερες ελευθερίες, στις ΗΠΑ, στην χώρα της οποίας είναι πρόεδρος ο Ομπάμα, οι ηλεκτρονικές αρχές των ΗΠΑ ζητούσαν από το indymedia.us τα στοιχεία - άκουσον, άκουσον - των χρηστών που έμπαιναν στο indymedia και απλά διάβαζαν ειδήσεις. Μάλιστα οι αρχές απείλησαν το indymedia στις ΗΠΑ ότι αν το ανεξάρτητο πρακτορείο ειδήσεων έγραφε για την απαίτησή τους για παροχή στοιχείων θα τους εδίωκαν για παρεμπόδιση της δικαιοσύνης.... (δείτε εδώ).
Μην ξεχνάμε και το λεγόμενο τυποκτόνο νόμο Βενιζέλου.......Πέρυσι είχα διαβάσει στο blog του Περαστικού ότι είχαν μηνύσει κριτικό ταινιών για δυσφήμιση ταινίας!! Μα αυτή δεν είναι η δουλειά του κριτικού, να κριτικάρει; Δεν είναι τυχαία η διαφθορά σε αυτόν το τόπο. Χωρίς αυτό τον πρωτοφανή για υποτιθέμενη δημοκρατική χώρα περιορισμό γνώμης και άποψης δεν θα μπορούσε να ριζώσει η διαπλοκή. Αντίθετα, ο απλός εργαζόμενος δεσμεύεται (εξαναγκάζεται) από χίλιους νόμους ώστε να χτυπάει κάθε πρωί την κάρτα του στη δουλειά του, αλλά ακόμη και αν την χτυπάει μπορεί να τον πετάξουν στα 55+ του στην ανεργία χωρίς να απολογηθεί κανείς.
Εγώ καλώ τον Παπανδρέου να κάνει μια επανάσταση και να καθαρίσει το τοπίο από όλους αυτούς που προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν το ίντερνετ, είτε να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Θα ήταν άτοπο αν ο πρωθυπουργός, που εκλέχθηκε με ηλεκτρονική ψηφοφορία από τη βάση του κόμματος, τον οποίο πάνω κάτω υποστηρίζει η μπλογκόσφαιρα και ο οποίος βάζει τα νομοσχέδια για δημόσια διαβούλευση, στρεφόταν ενάντια στις αρχές του.
Υπάρχει ο νόμος 3471/2006, το νέο άρθρο 9Α του Συντάγματος οι γνωμοδοτήσεις/αποφάσεις από την Αρχή Προστασία Προσωπικών Δεδομένων και ένας σωρός αθωωτικών αποφάσεων από τα διεθνή δικαστήρια περιπτώσεων διωκόμενων από την Ελλάδα. Αν θέλει ο Παπανδρέου να καθαρίσει την Ελλάδα από τον κόπρο του Αυγεία (διαπλοκή κτλ) αρκεί να θεμελιώσει ξεκάθαρα τις διαδικτυακές μας ελευθερίες στα πλαίσια των νόμων που ήδη υπάρχουν.
http://greekrider.blogspot.com/2009/11/godwins-law.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+GreekRider+%28GREEK+RIDER%29
Μας τα μασάει ο Χρυσοχοίδης για την ανωνυμία
Με μεγάλη μου λύπη παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες τις προσπάθειες που γίνονται για να τιθασευτεί το διαδίκτυο και τα blogs.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης έχει αρχίσει και μας τα μασάει επαναφέροντας το θέμα της ανωνυμίας των blogs στο προσκήνιο κάτι το οποίο αν θυμάμαι καλά είχε αναφέρει ξανά πριν λίγες μέρες (δείτε εδώ).
Δεν ξέρω ποιος έθεσε θέμα δολοφονιών μέσω ίντερνετ και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες. Νομίζω όμως ότι το θέμα δεν είναι οι παιδεραστές, ούτε και το θέμα είναι ασφαλώς το ξέπλυμα χρήματος από το διαδίκτυο το οποίο έχει πολλούς "νόμιμους" τρόπους να γίνεται και εκτός διαδικτύου.
Κανείς νομίζω δεν μίλησε για τέτοια πράγματα.
Αντίθετα, αυτό που καίει πολλά μέλη της ελίτ είμαστε εμείς που γράφουμε στα blog μας πράγματα σαν αυτά που γράφω και εγώ. Πράγματα δηλαδή καθόλα νόμιμα που όμως δεν τα ελέγχουν είτε τα οικονομικά συμφέροντα (διαφημιστές), είτε τα πολιτικά κόμματα, είτε άλλοι. Γιατί "αν ο κάθε ένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει και να έχει μια δυσανάλογα μεγάλη "ακροαματικότητα" τότε που θα οδηγηθεί αυτή η κοινωνία κύριοι;;....." . Αυτά λένε μεταξύ τους.
Με άλλα λόγια, πώς θα ελέγξουν μια κοινωνία όπου μπορούν ελεύθεροι άνθρωποι να λένε ελεύθερα τη γνώμη τους; Γιατί είναι γνωστό ότι σε αυτή τη χυδαία χώρα είναι πανεύκολο να αρχίσουν να σε μηνύουν χωρίς να έχεις πει ή να έχεις κάνει τίποτα παράνομο, έτσι για να σου σπάσουν το τσαμπουκά και να καταλάβεις ότι με τη φωτιά δεν παίζουν. "Έγραψες για το Α; Δεν έχει σημασία φάε μια μήνυση! Το ξέρουμε ότι θα δικαιωθείς αν έχεις την υπομονή". "Έγραψες για το Β; Φάε μια μήνυση και από τον άλλο. Έτσι για παραδειγματισμό". "Αν θέλεις κάνε μας και εσύ μήνυση άλλωστε εμείς τους δικηγόρους μας (στρατό ολόκληρο) τους πληρώνουμε είτε κάθονται, είτε εργάζονται, οπότε καλύτερα να εργάζονται....".
Θέλεις να είσαι νόμιμος και κύριος; Θα τρέχεις τότε από το πρωί μέχρι το βράδυ να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας ή ποιος ξέρει τι άλλο, άσε που η νομοθεσία σε σχέση με τις ΑΕ είναι τόσο αυστηρή και μπορεί να φας κάποιο μεγάλο πρόστιμο ακόμη και αν αυτό που θα πεις είναι αλήθεια. Το μόνο που μας σώνει είναι ότι δεν έχουμε περιουσιακά στοιχεία, τίποτα άλλο...
Σε κάθε περίπτωση η ελευθερία της γνώμης στην Ελλάδα είναι το καλύτερο ανέκδοτο. Μόνο οι bloggers μπορούν να λένε πέντε πράγματα παραπάνω αλλά και αυτοί καμιά φορά φοβούνται γιατί υπάρχουν και πολύ εξελιγμένες μαφίες. Οι εφημερίδες φοβούνται τις μηνύσεις ενώ λαμβάνουν τεράστιες επιχορηγήσεις-διαφημίσεις από εταιρείες που ελέγχονται από το κράτος (π.χ. ΟΠΑΠ) ή και άλλες και έτσι είναι από λίγο έως πολύ κομματικά (και ιδεολογικά) ελεγχόμενες.
Ενώ όμως στις εφημερίδες κάνουν μηνύσεις μόνο όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι αδικήθηκε ή κυρίως ζημιώθηκε κάποιος, στους bloggers θέλουν να βρουν έναν τρόπο για να κάνουν "μηνύσεις εκφοβισμού" χωρίς πραγματικό αντικείμενο, έτσι για να τους τρέχουν και να μην γράφουν (δείτε εδώ)
Σε αυτό λοιπόν το βεβαρημένο πλαίσιο που στην Ελλάδα η ελεύθερη γνώμη τείνει να είναι ανέκδοτο έρχεται ο Χρυσοχοίδης και μας τα μασάει. Και λέει για κίνητρα να γράφουν οι bloggers επώνυμα..... Δεν ξέρω ποιους έχει στο μυαλό του, πάντως πολλοί επιχειρηματίες κινούν ουρανό και γη για να μπορέσουν να αρχίσουν τις εκφοβιστικές μηνύσεις για ψύλλου πήδημα ώστε να μην τολμάει κανείς να αναφέρει κάτι γι' αυτούς, ούτε κιχ.
Και είναι φυσικό οι επιχειρηματίες και άλλοι να αισθάνονται έτσι και να απαιτούν γιατί έτσι έχουν μάθει στη "δημοκρατία" που ζούμε. Έχουν μάθει ότι όποιος μπαίνει μπροστά τους θα πρέπει να μπορούν να τον εξαφανίζουν. Αυτή είναι η νομιμότητα του καπιταλισμού, ότι ο πιο πλούσιος μπορεί πιο εύκολα να σε εξοντώσει, ιδίως αν είσαι ασήμαντος.
Και ακούω κάποιους ανόητους που λένε "μα καλά, ένας τίμιος blogger τι έχει να κρύψει;". Σε αυτούς τους ανόητους θέλω να πω ότι όποιος αναπαράγει με άλλα λόγια την ιδεολογία του συστήματος δεν έχει να κρύψει τίποτα, ούτε να φοβηθεί και τίποτα. Όχι μόνο μπορεί να γράφει το ονοματάκι του ανοιχτά αλλά μπορεί να πάρει και βραβείο γι΄ αυτό. Αντίθετα, θέλουν το όνομα των υπολοίπων ώστε να δυσκολευτούν όταν επιχειρηματολογούν προς ιδεολογικά "ανάποδες" θέσεις, για να τους τρέξουν, για να επηρεάσουν τις εταιρείες όπου εργάζονται, για να τους κουράσουν ή να μας στείλουν όλους μαζί από εκεί που ήρθαμε μια και καλή.
Δεν μπορούν ορισμένοι δυνατοί να χωνέψουν πώς είναι δυνατόν να συνωμοτούν μια ζωή με διάφορους που ελέγχουν την κοινή γνώμη και να έρχονται από τη μια στιγμή στην άλλη κάποιοι "ανώνυμοι" και να τους κάνουν χαλάστρα.....Η πληροφόρηση είναι το πιο σημαντικό θέμα όταν μιλάμε για την χειραγώγηση,. Αν π.χ. ένα μεγάλο κανάλι θέλει να υποστηρίξει έναν π.χ. πολιτικό υποψήφιο τότε αυτός θα εκλεχθεί, είτε έτσι είτε αλλιώς.
Εμείς δεν είμαστε γνωστοί, ούτε έχουμε τηλεοπτική ή πολιτική δύναμη. Γι' αυτό θέλουν την άρση της ανωνυμίας μας, για να μας συνθλίψουν δια της έμμεσης οδού.
Το ίντερνετ είναι αυτή τη στιγμή το μόνο μέσο που ΔΕΝ ελέγχεται από την εξουσία. Αντίθετα, με ένα τηλεφωνηματάκι στην τάδε εταιρεία που θα κόψει τη διαφήμισή της απειλείται να κλείσει η κάθε εφημερίδα σε ένα βράδυ. Οι δικαιολογίες για δολοφονίες και άλλα τέτοια μου ακούγονται από άλλον πλανήτη και λέγονται μόνο για όσους δεν έχουν ιδέα και δεν ξέρουν.
Σήμερα ο Μανδραβέλης στην Καθημερινή με αφορμή τις διώξεις κατά του Πολυτεχνείου για το ελληνικό Indymedia γράφει: "Ετσι κι αλλιώς, η ελευθερία της έκφρασης στην Ελλάδα είναι κάτι σαν ακορντεόν: υπάρχει μόνο όταν ο λόγος δεν ενοχλεί, ενώ θα έπρεπε να ισχύει το αντίθετο. «Το Σύνταγμα φτιάχτηκε για τις απόψεις που ενοχλούν», έγραψε ο Αμερικανός νομικός Mike Godwin. «Τις άλλες, έτσι κι αλλιώς, δεν θέλει να τις λογοκρίνει κανείς".
Αυτό τον λόγο που τους ενοχλεί ενδιαφέρονται να εκφοβίσουν και να λογοκρίνουν και όχι για τις εγκληματικές ενέργειες που δεν τους εμποδίζει κανείς να κυνηγάνε. Το ίντερνετ είναι ο μόνος ελεγκτικός μηχανισμός της δημοκρατίας, ένας ελεγκτικός μηχανισμός που αυξάνει τη δύναμή του. Και αν η δημοκρατία έχει τα χάλια που βλέπουμε σήμερα να έχει είναι επειδή για πολλές δεκαετίες αυτοί που έπρεπε να ελέγχουν (εφημερίδες, δημοσιογράφοι, τηλεοράσεις) τα έκαναν πλακάκια με όλες τις εξουσίες (επιχειρηματικές και πολιτικές) αναγκαστικά ή εθελοντικά.
Και όλα αυτά βέβαια εντάσσονται σε μια παγκόσμια αμηχανία απέναντι στο διαδίκτυο. Για παράδειγμα την ίδια ώρα που ο Ομπάμα μιλούσε στην Κίνα ζητώντας από τους Κινέζους περισσότερες ελευθερίες, στις ΗΠΑ, στην χώρα της οποίας είναι πρόεδρος ο Ομπάμα, οι ηλεκτρονικές αρχές των ΗΠΑ ζητούσαν από το indymedia.us τα στοιχεία - άκουσον, άκουσον - των χρηστών που έμπαιναν στο indymedia και απλά διάβαζαν ειδήσεις. Μάλιστα οι αρχές απείλησαν το indymedia στις ΗΠΑ ότι αν το ανεξάρτητο πρακτορείο ειδήσεων έγραφε για την απαίτησή τους για παροχή στοιχείων θα τους εδίωκαν για παρεμπόδιση της δικαιοσύνης.... (δείτε εδώ).
Μην ξεχνάμε και το λεγόμενο τυποκτόνο νόμο Βενιζέλου.......Πέρυσι είχα διαβάσει στο blog του Περαστικού ότι είχαν μηνύσει κριτικό ταινιών για δυσφήμιση ταινίας!! Μα αυτή δεν είναι η δουλειά του κριτικού, να κριτικάρει; Δεν είναι τυχαία η διαφθορά σε αυτόν το τόπο. Χωρίς αυτό τον πρωτοφανή για υποτιθέμενη δημοκρατική χώρα περιορισμό γνώμης και άποψης δεν θα μπορούσε να ριζώσει η διαπλοκή. Αντίθετα, ο απλός εργαζόμενος δεσμεύεται (εξαναγκάζεται) από χίλιους νόμους ώστε να χτυπάει κάθε πρωί την κάρτα του στη δουλειά του, αλλά ακόμη και αν την χτυπάει μπορεί να τον πετάξουν στα 55+ του στην ανεργία χωρίς να απολογηθεί κανείς.
Εγώ καλώ τον Παπανδρέου να κάνει μια επανάσταση και να καθαρίσει το τοπίο από όλους αυτούς που προσπαθούν είτε να τρομοκρατήσουν το ίντερνετ, είτε να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Θα ήταν άτοπο αν ο πρωθυπουργός, που εκλέχθηκε με ηλεκτρονική ψηφοφορία από τη βάση του κόμματος, τον οποίο πάνω κάτω υποστηρίζει η μπλογκόσφαιρα και ο οποίος βάζει τα νομοσχέδια για δημόσια διαβούλευση, στρεφόταν ενάντια στις αρχές του.
Υπάρχει ο νόμος 3471/2006, το νέο άρθρο 9Α του Συντάγματος οι γνωμοδοτήσεις/αποφάσεις από την Αρχή Προστασία Προσωπικών Δεδομένων και ένας σωρός αθωωτικών αποφάσεων από τα διεθνή δικαστήρια περιπτώσεων διωκόμενων από την Ελλάδα. Αν θέλει ο Παπανδρέου να καθαρίσει την Ελλάδα από τον κόπρο του Αυγεία (διαπλοκή κτλ) αρκεί να θεμελιώσει ξεκάθαρα τις διαδικτυακές μας ελευθερίες στα πλαίσια των νόμων που ήδη υπάρχουν.
Το Φλογερόν Φλαούτο
Τώρα που πέρασε ο Καιρός και σβήνουνε τα Πάθη
και όλοι μας Δεν μάθαμε απ’ τα δικά μας λάθη
Τώρα που κλείνουν αι πληγαί και βγαίνουμε απ’ τ’ αμπάρια
κι όλοι ξεχνούν πως γίναμε τότες , μαλλιά Κουβάρια
Τώρα που μάλλον τέλειωσαν Μεγάλες Αφηγήσεις
και μείναν τα συμπτώματα κι οι Πιο Μικρές οι Λύσεις
Τώρα που πια δεν έμεινε κανείς να τον Αφήσεις
και μένει μόνο να εξηγείς: πως- διάολο- θα Ζήσεις;
Ήρθε η ώρα να σας πω τι ήτανε ετούτο
Που όλοι αποράγανε: Το Φλογερόν Φλαούτο
( που Μουσικά σαγήνευε Κορίτσια και Ποντίκια
και τέντωνε σαν τα σχοινιά, ραδίκια μα και Φύκια)
Φλαούτο που Φλαούτευε ένας τρελός Φακίρης
Που μες στα Μπλόγκια τρύπωσε , άυλος Μουσαφίρης
Λες κι ήρθε απ’ το Πουθενά , από την Αφροδίτη
και Φώλιασε στον Καναπέ μέσα στων Μπλογκς το Σπίτι
Κάθε φορά που έπαιζε το Φλογερόν Φλαούτο
Βγάζαν οι Άμουσοι Σπυριά , κι οι Φλογεροί Λαούτο
Φλογίζονταν με Μουσικές Όλη η Μπλογκο σφαίρα
Κι όλων οι Φλόγες Φλόγιζαν Φωνάζοντας : ”Αέρα ”......
Το Φλογερόν Φλαούτο
Στα σκοτεινά σα τριγυρνουν οι Φαυνοι μες τα δάση
και απο πισω ακολουθουν των Ξωτικών οι ‘Ασσοι
οταν απλώνεται η Νυχτιά και τα πουλιά λουφαζουν
Μες απ’τα δέντρα τα θερια, οι Βατραχοι κοάζουν
Και ειναι ολοσκότεινα και δεν θωρείς Σελήνη
κι ολόγυρα επικρατεί φρικιαστική γαλήνη
Σωπαίνουν ως κι οι σκίουροι , σωπαίνουν και τ’ελάφια
και ολοι αναλογίζονται του κόσμου μας τα Πάθια…
Στη Σύναξιν μαζευονται οι Φαύνοι λυπημένοι
Και νοσταλγούν τις Νύμφες τους και είναι Ερωτευμένοι ..
Και τότες μεσ’ τη σιγαλιά , μέσα στο Δασος Τούτο
Μια μελωδία ακούγεται: Το Φλογερόν Φλαούτο !!
π'ήτανε διασταύρωσις Φλογέρας και Φλαούτου
Καημού και Περηφάνιας και Βιόλας και Λαούτου
Ήταν ένα Υπόγειο Κελάρυσμα του Πάθους
Και ήτανε Απαύγασμα Του πιο μεγάλου Λάθους
Ήταν ο σπαραγμός ψυχών , των Κουρελιών Ελπίδα
και το χρυσάφι ήτανε μεσα απ’το στόμα Μίδα
-ήταν κραυγή του Βάτραχου απ’ την βαθιά Κουφάλα
Κι ήτανε και μετείκασμα απ’ Όνειρα Μεγάλα
Δεν ήτανε μια μουσική από τον κόσμο τούτο
Ήταν Απόηχος θεών:Το φλογερόν Φλαούτο .
Ειναι η φλογα της καρδιάς στα υπόγεια που καίει
ειναι ψυχών κελάρρυσμα που σαν ρυάκι ρέει
ειναι του Νου συλλογισμός,της ερημιας μεράκι
ειναι της φαντασίας μας το δροσερό Νεράκι….
ειναι σαν το μετείκασμα βαθειάς επιθυμίας
-η σαν κρυφή ανάμνηση Αγαπημένης Θείας
-ειναι σαν ενα Μιούζικαλ οπου χορεύουν Ολοι
Και Αρχοντες και Ποιητές ακόμα και Διαβόλοι……
—Ειναι σαν ν ερωτεύεσαι στ’ απόλυτο Σκοτάδι
και εναι σαν να σβύνεσαι στον πιο βαθύ τον Αδη
Σαν μια ταινία του Μπουνουέλ πουχε Διπλή την Οψη
και σαν μια Σπάθα φοβερή, με Κοφτερή την Κόψη ….
Κι ειναι σαν να αγκάλιασε όλον τον Κόσμο τούτο …
Με μελωδία τρομερή :το Φλογερόν Φλαούτο !!!
(Μα υστερα σαν επαψε το Φλογερόν Φλαούτο
αρχισαν πάλι οι Κούτβηδες να παιζουν με το (Κν)ούτο
Ειν ‘ αραγε αδιέξοδη η των ανθρωπων Φυση ;
Σ’ αυτό το Μέγα αίνιγμα , ποιά ειναι τάχα η Λύση;
τι σου απομένει αραγε οταν σε καίει ο Φθόνος
ενω γυρνάει τους τροχούς ο Πανδαμάτωρ Χρόνος;
Γιατί αυτή η εμμονή , γιατί αυτή η Ζηλεια ;
ενώ οι Νύμφες μας καλούν με τα Χρυσά τους Χείλια
Σε τουτο το απογιομα σε τουτο το Βραδάκι
Στην Κρήνη την παναρχαιη,πλαι σ’ενα Δεντράκι
Οπου Νεραιδες λούζονται μ’ ασταφτερά φτερά
Και τα φλαούτα προσκαλουν στη Ζωντανή χαρά;)
Νοσφερατος
Σχόλιο από Νοσφεράτος Ιούνιος 25, 2008
http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/01/24/konaki-m-l/#comment-14348
και όλοι μας Δεν μάθαμε απ’ τα δικά μας λάθη
Τώρα που κλείνουν αι πληγαί και βγαίνουμε απ’ τ’ αμπάρια
κι όλοι ξεχνούν πως γίναμε τότες , μαλλιά Κουβάρια
Τώρα που μάλλον τέλειωσαν Μεγάλες Αφηγήσεις
και μείναν τα συμπτώματα κι οι Πιο Μικρές οι Λύσεις
Τώρα που πια δεν έμεινε κανείς να τον Αφήσεις
και μένει μόνο να εξηγείς: πως- διάολο- θα Ζήσεις;
Ήρθε η ώρα να σας πω τι ήτανε ετούτο
Που όλοι αποράγανε: Το Φλογερόν Φλαούτο
( που Μουσικά σαγήνευε Κορίτσια και Ποντίκια
και τέντωνε σαν τα σχοινιά, ραδίκια μα και Φύκια)
Φλαούτο που Φλαούτευε ένας τρελός Φακίρης
Που μες στα Μπλόγκια τρύπωσε , άυλος Μουσαφίρης
Λες κι ήρθε απ’ το Πουθενά , από την Αφροδίτη
και Φώλιασε στον Καναπέ μέσα στων Μπλογκς το Σπίτι
Κάθε φορά που έπαιζε το Φλογερόν Φλαούτο
Βγάζαν οι Άμουσοι Σπυριά , κι οι Φλογεροί Λαούτο
Φλογίζονταν με Μουσικές Όλη η Μπλογκο σφαίρα
Κι όλων οι Φλόγες Φλόγιζαν Φωνάζοντας : ”Αέρα ”......
Το Φλογερόν Φλαούτο
Στα σκοτεινά σα τριγυρνουν οι Φαυνοι μες τα δάση
και απο πισω ακολουθουν των Ξωτικών οι ‘Ασσοι
οταν απλώνεται η Νυχτιά και τα πουλιά λουφαζουν
Μες απ’τα δέντρα τα θερια, οι Βατραχοι κοάζουν
Και ειναι ολοσκότεινα και δεν θωρείς Σελήνη
κι ολόγυρα επικρατεί φρικιαστική γαλήνη
Σωπαίνουν ως κι οι σκίουροι , σωπαίνουν και τ’ελάφια
και ολοι αναλογίζονται του κόσμου μας τα Πάθια…
Στη Σύναξιν μαζευονται οι Φαύνοι λυπημένοι
Και νοσταλγούν τις Νύμφες τους και είναι Ερωτευμένοι ..
Και τότες μεσ’ τη σιγαλιά , μέσα στο Δασος Τούτο
Μια μελωδία ακούγεται: Το Φλογερόν Φλαούτο !!
π'ήτανε διασταύρωσις Φλογέρας και Φλαούτου
Καημού και Περηφάνιας και Βιόλας και Λαούτου
Ήταν ένα Υπόγειο Κελάρυσμα του Πάθους
Και ήτανε Απαύγασμα Του πιο μεγάλου Λάθους
Ήταν ο σπαραγμός ψυχών , των Κουρελιών Ελπίδα
και το χρυσάφι ήτανε μεσα απ’το στόμα Μίδα
-ήταν κραυγή του Βάτραχου απ’ την βαθιά Κουφάλα
Κι ήτανε και μετείκασμα απ’ Όνειρα Μεγάλα
Δεν ήτανε μια μουσική από τον κόσμο τούτο
Ήταν Απόηχος θεών:Το φλογερόν Φλαούτο .
Ειναι η φλογα της καρδιάς στα υπόγεια που καίει
ειναι ψυχών κελάρρυσμα που σαν ρυάκι ρέει
ειναι του Νου συλλογισμός,της ερημιας μεράκι
ειναι της φαντασίας μας το δροσερό Νεράκι….
ειναι σαν το μετείκασμα βαθειάς επιθυμίας
-η σαν κρυφή ανάμνηση Αγαπημένης Θείας
-ειναι σαν ενα Μιούζικαλ οπου χορεύουν Ολοι
Και Αρχοντες και Ποιητές ακόμα και Διαβόλοι……
—Ειναι σαν ν ερωτεύεσαι στ’ απόλυτο Σκοτάδι
και εναι σαν να σβύνεσαι στον πιο βαθύ τον Αδη
Σαν μια ταινία του Μπουνουέλ πουχε Διπλή την Οψη
και σαν μια Σπάθα φοβερή, με Κοφτερή την Κόψη ….
Κι ειναι σαν να αγκάλιασε όλον τον Κόσμο τούτο …
Με μελωδία τρομερή :το Φλογερόν Φλαούτο !!!
(Μα υστερα σαν επαψε το Φλογερόν Φλαούτο
αρχισαν πάλι οι Κούτβηδες να παιζουν με το (Κν)ούτο
Ειν ‘ αραγε αδιέξοδη η των ανθρωπων Φυση ;
Σ’ αυτό το Μέγα αίνιγμα , ποιά ειναι τάχα η Λύση;
τι σου απομένει αραγε οταν σε καίει ο Φθόνος
ενω γυρνάει τους τροχούς ο Πανδαμάτωρ Χρόνος;
Γιατί αυτή η εμμονή , γιατί αυτή η Ζηλεια ;
ενώ οι Νύμφες μας καλούν με τα Χρυσά τους Χείλια
Σε τουτο το απογιομα σε τουτο το Βραδάκι
Στην Κρήνη την παναρχαιη,πλαι σ’ενα Δεντράκι
Οπου Νεραιδες λούζονται μ’ ασταφτερά φτερά
Και τα φλαούτα προσκαλουν στη Ζωντανή χαρά;)
Νοσφερατος
Σχόλιο από Νοσφεράτος Ιούνιος 25, 2008
http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/01/24/konaki-m-l/#comment-14348
Eνα σχολιο του αποσπερίτη για την οφειλομενη κοινη σταση Ο -Π και Συνασπισμου απενατι στην Νεοφολιλευθερη αγριοτητα
Και των Ο-Π και του Συνασπισμου..
Βεβαια στην περιπτωση Τσιπρα και της ομαδας που κυριαρχει στον Συνασπισμο η δκαιολογημενη συμπαρασταση στους λαους αυτους και φυσικά ο φορος τιμής στον Αλλεντε και στον χιλιανό λαό ( που ολοι θυμομαστε τον ρολο του Αγαπημενου των Νεοφιλελευθερων-Θατσερ και Σια – χασαπη Πινοσετ στην προδοσια και στο πραξικοπημα )
γινεται συχνα Προφαση για την απουσια Πραγματικής πολιτικής και για την Ελλαδα σημερα και για τον προσανατολισμό στην Ευρωπη…
- σε αυτο το μερος του σχολιου σου συμφωνω )
-Απο την αλλη ηθελα να δειξω με τα σχολια μου οτι και οι Ο -Π συμφωνουν απολυτως μετην καταδικη των εΑμερικανικων επεμβασεων στην Λατινική Αμερική , με την υπερασπιση της μνημης του Αλλιεντε(για τον οποιο νομιζω οτι θαπρεπε να κανουμε μια εκδηλωση -παντως θα ετοιμασω ενα Ποστ στο μπλογκ μου)
- ακριβώς για να μη μεινει ως εντυπωση στους αναγνωστες αυτου του Ποστ αυτο που μαλλον βρηκε την ευκαιρια να υπαινιχθει το Μαυρο Προβατο στο σχολιο που κιεσυ θα επισημανες παραπάνω ..
Οι Ο- Π καταδικαζουν εξισου τον Νεοφιλελευθερισμό ως φτιασιδωμα του πιο αγριου και Ωμου καπιταλισμου οσο τουλαχιστον και οι συντροφοι του Συνασπισμου…
http://panosz.wordpress.com/2008/09/17/tsipras-3/#comment-44385
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009
Οικολόγοι: Πράσινoi Θέατρο του παραλόγου για τη συμπαράσταση στον Τουρκοκύπριο ακτιβιστή
Θέατρο του παραλόγου για τη συμπαράσταση στον Τουρκοκύπριο ακτιβιστή
Δηλώσεις για τα σχόλια μικρού αριθμού Μέσων Ενημέρωσης που του αποδίδουν «αναγνώριση τουρκοκυπριακού κράτους» έκανε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος.
Στις 9 Νοεμβρίου ο Μιχ. Τρεμόπουλος είχε καταθέσει ερώτηση στο ευρωκοινοβούλιο και είχε απευθύνει ανοικτή επιστολή για τη δίωξη εναντίον του τουρκοκύπριου πολιτικού και δημοσιογράφου Μουράτ Κανατλί, Γεν. Γραμματέα του τουρκοκυπριακού «Κόμματος Νέας Κύπρου», που συνεργάζεται στενά με τους Οικολόγους Περιβαλλοντιστές, το πράσινο κόμμα της Κύπρου. Ο Μ. Κανατλί διώκεται επειδή αμφισβήτησε έμπρακτα το παράνομο τουρκοκυπριακό κράτος.
Η πλήρης δήλωση του Μιχάλη Τρεμόπουλου είναι η ακόλουθη:
«Η συμπαράσταση των Οικολόγων Πράσινων σε έναν άνθρωπο που διώκεται επειδή αμφισβήτησε το παράνομο τουρκοκυπριακό κράτος, έφθασε να θεωρείται από κάποιους … εθνικό ατόπημα.
Πρόκειται για θέατρο του παραλόγου. Ελπίζω οι εμπνευστές των σχολίων αυτών να μην εξυπηρετούν συνειδητά τα συμφέροντα των Τούρκων στρατηγών.
Όσοι αγαπάμε τη χώρα μας και πιστεύουμε στην ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη συμφιλίωση με τους γειτονικούς λαούς, θα συνεχίσουμε να συναντιόμαστε με τους ανθρώπους από την απέναντι όχθη που πιστεύουν στις ίδιες αξίες».
Από τη Λευκωσία ο ίδιος ο Μουράτ Κανατλί έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Μένω πραγματικά έκπληκτος με τις αντιδράσεις των εθνικιστών στην Ελλάδα αναφορικά με τη διαμαρτυρία του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλου για τη δίωξη που μου ασκήθηκε πρόσφατα στην Κύπρο.
Ή ο εθνικισμός τυφλώνει παντού τους ανθρώπους σε σημείο να αδυνατούν να δουν τι πραγματικά συμβαίνει, ή οι εθνικιστές σε Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρο υπηρετούν συνειδητά ο ένας τα συμφέροντα του άλλου.
Από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε τη συνεργασία με τους Έλληνες και Κύπριους Πράσινους για τον τερματισμό της τουρκικής κατοχής, την επανένωση του νησιού μας και την πλήρη αποστρατιωτικοποίηση του, συμπεριλαμβανομένων ειδικότερα και των Βρετανικών Βάσεων».
Διαβάστε την αρχική ανακοίνωση, με περισσότερα στοιχεία για το θέμα.
Διαβάστε παρακάτω την επιστολή του Μ. Τρεμόπουλου στην Εφημερίδα Πρώτο Θέμα για σχετικό της δημοσίευμα
Προς την εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Υπόψη Διευθυντή Σύνταξης
Θεσσαλονίκη, 20.11.09
Κύριε Διευθυντά,
Την περασμένη Κυριακή δημοσιεύσατε ρεπορτάζ για την πρωτοβουλία των Οικολόγων Πράσινων να υπερασπιστούν δημόσια τον τουρκοκύπριο πολιτικό και δημοσιογράφο κ. Μουράτ Κανατλί, που διώκεται επειδή αμφισβήτησε έμπρακτα μαζί με άλλους τουρκοκυπρίους την παράνομη κρατική οντότητα που τους έχει επιβάλει η Άγκυρα. Αν η συμπαράσταση στους ανθρώπους που αμφισβητούν το λεγόμενο τουρκοκυπριακό κράτος θεωρείται… αναγνώρισή του, τότε μάλλον πρόκειται για θέατρο του παραλόγου.
Η επιστολή μου προς τον Τούρκο αρχιστράτηγο ήταν αίτημα του ίδιου του κ. Κανατλί, προκειμένου να ζητηθούν ευθύνες απευθείας από το βαθύ κράτος της Άγκυρας και να μη θαφτεί το θέμα ως «εσωτερική υπόθεση των Τουρκοκυπρίων». Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι γιατί ο Τρεμόπουλος και οι Οικολόγοι Πράσινοι συμπαραστέκονται σε τουρκοκυπρίους που καταδικάζουν την τουρκική κατοχή, αλλά γιατί οι άλλοι πολιτικοί χώροι σιωπούν και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν όσοι θα ήθελαν να τους αφήσουν στην εκδικητικότητα των Τούρκων στρατηγών.
Τα υπόλοιπα είναι απλώς προσχήματα. Κι όπως τονίζει ο ίδιος ο κ. Κανατλί σε πρόσφατη δήλωσή του, «Ή ο εθνικισμός τυφλώνει παντού τους ανθρώπους σε σημείο να αδυνατούν να δουν τι πραγματικά συμβαίνει, ή οι εθνικιστές σε Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρο υπηρετούν συνειδητά ο ένας τα συμφέροντα του άλλου».
Παρακαλώ για τη δημοσίευση της επιστολής μου.
Με τιμή
Μιχάλης Τρεμόπουλος,
ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων
http://ecogreensalonika.wordpress.com/2009/11/21/murat-kanatli-02/
Δηλώσεις για τα σχόλια μικρού αριθμού Μέσων Ενημέρωσης που του αποδίδουν «αναγνώριση τουρκοκυπριακού κράτους» έκανε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος.
Στις 9 Νοεμβρίου ο Μιχ. Τρεμόπουλος είχε καταθέσει ερώτηση στο ευρωκοινοβούλιο και είχε απευθύνει ανοικτή επιστολή για τη δίωξη εναντίον του τουρκοκύπριου πολιτικού και δημοσιογράφου Μουράτ Κανατλί, Γεν. Γραμματέα του τουρκοκυπριακού «Κόμματος Νέας Κύπρου», που συνεργάζεται στενά με τους Οικολόγους Περιβαλλοντιστές, το πράσινο κόμμα της Κύπρου. Ο Μ. Κανατλί διώκεται επειδή αμφισβήτησε έμπρακτα το παράνομο τουρκοκυπριακό κράτος.
Η πλήρης δήλωση του Μιχάλη Τρεμόπουλου είναι η ακόλουθη:
«Η συμπαράσταση των Οικολόγων Πράσινων σε έναν άνθρωπο που διώκεται επειδή αμφισβήτησε το παράνομο τουρκοκυπριακό κράτος, έφθασε να θεωρείται από κάποιους … εθνικό ατόπημα.
Πρόκειται για θέατρο του παραλόγου. Ελπίζω οι εμπνευστές των σχολίων αυτών να μην εξυπηρετούν συνειδητά τα συμφέροντα των Τούρκων στρατηγών.
Όσοι αγαπάμε τη χώρα μας και πιστεύουμε στην ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη συμφιλίωση με τους γειτονικούς λαούς, θα συνεχίσουμε να συναντιόμαστε με τους ανθρώπους από την απέναντι όχθη που πιστεύουν στις ίδιες αξίες».
Από τη Λευκωσία ο ίδιος ο Μουράτ Κανατλί έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Μένω πραγματικά έκπληκτος με τις αντιδράσεις των εθνικιστών στην Ελλάδα αναφορικά με τη διαμαρτυρία του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλου για τη δίωξη που μου ασκήθηκε πρόσφατα στην Κύπρο.
Ή ο εθνικισμός τυφλώνει παντού τους ανθρώπους σε σημείο να αδυνατούν να δουν τι πραγματικά συμβαίνει, ή οι εθνικιστές σε Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρο υπηρετούν συνειδητά ο ένας τα συμφέροντα του άλλου.
Από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε τη συνεργασία με τους Έλληνες και Κύπριους Πράσινους για τον τερματισμό της τουρκικής κατοχής, την επανένωση του νησιού μας και την πλήρη αποστρατιωτικοποίηση του, συμπεριλαμβανομένων ειδικότερα και των Βρετανικών Βάσεων».
Διαβάστε την αρχική ανακοίνωση, με περισσότερα στοιχεία για το θέμα.
Διαβάστε παρακάτω την επιστολή του Μ. Τρεμόπουλου στην Εφημερίδα Πρώτο Θέμα για σχετικό της δημοσίευμα
Προς την εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Υπόψη Διευθυντή Σύνταξης
Θεσσαλονίκη, 20.11.09
Κύριε Διευθυντά,
Την περασμένη Κυριακή δημοσιεύσατε ρεπορτάζ για την πρωτοβουλία των Οικολόγων Πράσινων να υπερασπιστούν δημόσια τον τουρκοκύπριο πολιτικό και δημοσιογράφο κ. Μουράτ Κανατλί, που διώκεται επειδή αμφισβήτησε έμπρακτα μαζί με άλλους τουρκοκυπρίους την παράνομη κρατική οντότητα που τους έχει επιβάλει η Άγκυρα. Αν η συμπαράσταση στους ανθρώπους που αμφισβητούν το λεγόμενο τουρκοκυπριακό κράτος θεωρείται… αναγνώρισή του, τότε μάλλον πρόκειται για θέατρο του παραλόγου.
Η επιστολή μου προς τον Τούρκο αρχιστράτηγο ήταν αίτημα του ίδιου του κ. Κανατλί, προκειμένου να ζητηθούν ευθύνες απευθείας από το βαθύ κράτος της Άγκυρας και να μη θαφτεί το θέμα ως «εσωτερική υπόθεση των Τουρκοκυπρίων». Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι γιατί ο Τρεμόπουλος και οι Οικολόγοι Πράσινοι συμπαραστέκονται σε τουρκοκυπρίους που καταδικάζουν την τουρκική κατοχή, αλλά γιατί οι άλλοι πολιτικοί χώροι σιωπούν και ποια συμφέροντα εξυπηρετούν όσοι θα ήθελαν να τους αφήσουν στην εκδικητικότητα των Τούρκων στρατηγών.
Τα υπόλοιπα είναι απλώς προσχήματα. Κι όπως τονίζει ο ίδιος ο κ. Κανατλί σε πρόσφατη δήλωσή του, «Ή ο εθνικισμός τυφλώνει παντού τους ανθρώπους σε σημείο να αδυνατούν να δουν τι πραγματικά συμβαίνει, ή οι εθνικιστές σε Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρο υπηρετούν συνειδητά ο ένας τα συμφέροντα του άλλου».
Παρακαλώ για τη δημοσίευση της επιστολής μου.
Με τιμή
Μιχάλης Τρεμόπουλος,
ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων
http://ecogreensalonika.wordpress.com/2009/11/21/murat-kanatli-02/
Ο Μηρμυγκολέων
Ο Μηρμυγκολέων
Υπάρχει κι ένα ζωντανό που περιγράφει ο Μπόρχης
Που ναι από πίσω μέρμηγκας,μπροστά έχει τους Όρχεις,
Και εχει όψη λιονταριού και είναι πειναλέων,
Ξέχασα να πω το όνομα : Το λεν Μηρμυγκολέων
Με σαρκοφάγο τον μπαμπά και μάνα σποροφάγο
Θα έπρεπε το ζωντανό, να είναι, ένα παμφάγο
Αντις αυτού -αλίμονο- τίποτε δεν μασάει
Και- επειδής δεν τρέφεται, εν τελικώς ,ψοφάει
Σχόλιο από Νοσφεράτος Δεκέμβριος 6, 2007(εκ Της ΧελιδΩνος μ-λ)
βλ και
http://nosferatos.blogspot.com/2008/07/blog-post_7956.html
ΒΛ ΚΑΙ
http://panosz.wordpress.com/2007/03/01/%ce%b7-%cf%87%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%b4%cf%8c%ce%bd%ce%b1/
Υπάρχει κι ένα ζωντανό που περιγράφει ο Μπόρχης
Που ναι από πίσω μέρμηγκας,μπροστά έχει τους Όρχεις,
Και εχει όψη λιονταριού και είναι πειναλέων,
Ξέχασα να πω το όνομα : Το λεν Μηρμυγκολέων
Με σαρκοφάγο τον μπαμπά και μάνα σποροφάγο
Θα έπρεπε το ζωντανό, να είναι, ένα παμφάγο
Αντις αυτού -αλίμονο- τίποτε δεν μασάει
Και- επειδής δεν τρέφεται, εν τελικώς ,ψοφάει
Σχόλιο από Νοσφεράτος Δεκέμβριος 6, 2007(εκ Της ΧελιδΩνος μ-λ)
βλ και
http://nosferatos.blogspot.com/2008/07/blog-post_7956.html
ΒΛ ΚΑΙ
http://panosz.wordpress.com/2007/03/01/%ce%b7-%cf%87%ce%b5%ce%bb%ce%b9%ce%b4%cf%8c%ce%bd%ce%b1/
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009
μερικα σχολια περι φονταμενταλισμου
79.Οσο για το”Nα μια είδηση για το τι είναι σήμερα το αληθινό Ισλάμ.”
και φυσικά Θεωρωντας αυτονοητο τον Αποτροπιασμο για τις Ωμοτητες του Ισλαμικου Φονταμενταλισμου(Φονταμενταλισμος απο τα Φονταμέντα =θεμελια .
Ο Φονταμενταλισμος δεν εχει να κανει με το περιεχόμενο καθε θρησκειας
αλλά με την Ριζική της ιδεολογικοποιηση και φανατισμό που στηριζεται στην επανερμηνεια των ”Ιερων κειμενων ” καθε θρησκειας
και ετσι υπάρχει και Εβραικος Φονατμενταλισμος , και Χριστιανικος και Υσλαμικος και Ινδουιστικος κλπ κλπ (ακομα και Κομμουνιστικος -αθεος φονταμενταλισμος )
αλλά αυτο πηγάζει απο την Μισαλλοδοξια που ειναι περαν του καθε Δογματος..
και κοινό στοιχειο Καθε Φονταμενταλισμου ειναι ακριβώς
το οτι περνουν τα ”Ιερά Κειμενα ”της εκαστοτε θρησκειας ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ
και τα ερμηνευουν ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ (εξου και Φονταμέντα δηλ Θεμέλια )
και δεν εχουν καν την ικανοτητα ( οι Φονταμενταλιστες) της Μεταφοριής σκεψης – και αυτό γιατ΄ο Καθε ειδους Φονταμενταλισμός συνιστά μια Ριζική Αρνηση της αμφιβολιας την Κατασκευασμένη και εκ των Υστερων αρνηση της αμφιβολιας , την Φυγή απενατι στα διλημματα της Ελευθεριας ”)
Να πώ λοιπόν οτι για καθε ειδους Φονταμενταλισμό οπως και για Εθνικισμό ή Ρατσισμό
εκεινο που τον τροφοδοτεί και γινεται ο καλύτερος του Συμμαχος
ειναι οι Ωμοτητες που διαπραττει ο ”Αντιπαλος” Φονταμενταλισμός
και ειναι στην ουισα οτι κατα βαση θα ηθελε(αν ειχε την δυνατοτητα) η εχει παλιοτερα ή εν δυναμει μπορει να διαπραξει \
ο καταγγελων τις Ωμοτητες του αντιπαλου φονταμενταλισμου..- εκαστοτε Φονταμενταλισμος
( απο Μαρτυρες και Νεο μαρτυρες μαλλον εχει ουκ ολιγους τοσο το Χριστιανικό οσο και το Ισλαμικό Μαρτυρολογιο ..
Απο ανθρωπους που σκεφτονται ηπροσπαθουν να σκεφτουν εχει; καποια απο αυτες τις θρησκειες κανενα Σκεπτολογιο; ”
81.Για τον Φονταμενταλισμο μια Μεταφορά:
Καποτε ενας Σκηνοθετης (νομιζω ο Ταραντινο αλλά δεν ειαι σιγουρος ‘) γυρισε μια ταινια που εδειχνε ενα ζευγαρι Σήριαλ Κιλλερ ”- αυτους που σκοτωναν για ευχαριστηση ..
προσπαθώντας φυσι΄κά να ερευνησει το φαινομενο
ή να το καταδειξει
ή εστω να κανει πολλές εισπραξεις ..
Ε το βλεπει ενα τρελλαμένο ζευγάρι το περνει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ ‘και γινονται σηριαλ Κιλλερ .. Φταει ο Σκηνοθετης;
Αυτο ειναι ο Φονταμενταλισμός. Το να τα πέρνουν ολα οσοι εχουν παιδική σκεψη-οπως εκεινα τα παιδακια που βλεπουν τον Σουπερμαν και πανε να πετάξουν- Κυριολεκτικά
(χμ Τωρα που το σκεφτομαι: εχουμε ουκ ολιγους και Μαρξιστές Φονταμενταλιστες- πχ οσους πηραν κατα γραμμα το ” Η Βια ειναι η Μαμη της Ιστοριας ” – Ενώ ο Μαρξ αναφεροταν στις Διαδικασιες ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗΣ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ του Κεφαλαιου και δεν το ελεγε ως προτροπή,γαμοτι -
αναρχικους Ουκ ολιγους,χριστιανους ισλαμιστες , βουδιστες κλπ κλπ
————————————————————
”Ο αφρων ειπε ”Δεν υπάρχει Θεος ”εγραφε καπου η Βιβλος
Και ο Φονταμενταλιστης Θρησκευομενος -αθεος μπερδεψε τα Μπουτια του
”Ειδες ; Το λεει η Βιβλος . Δεν Υπαρχει θεός ”
Σχόλιο από Νοσφερατος
Σεπτεμβρίου 7, 2009
και φυσικά Θεωρωντας αυτονοητο τον Αποτροπιασμο για τις Ωμοτητες του Ισλαμικου Φονταμενταλισμου(Φονταμενταλισμος απο τα Φονταμέντα =θεμελια .
Ο Φονταμενταλισμος δεν εχει να κανει με το περιεχόμενο καθε θρησκειας
αλλά με την Ριζική της ιδεολογικοποιηση και φανατισμό που στηριζεται στην επανερμηνεια των ”Ιερων κειμενων ” καθε θρησκειας
και ετσι υπάρχει και Εβραικος Φονατμενταλισμος , και Χριστιανικος και Υσλαμικος και Ινδουιστικος κλπ κλπ (ακομα και Κομμουνιστικος -αθεος φονταμενταλισμος )
αλλά αυτο πηγάζει απο την Μισαλλοδοξια που ειναι περαν του καθε Δογματος..
και κοινό στοιχειο Καθε Φονταμενταλισμου ειναι ακριβώς
το οτι περνουν τα ”Ιερά Κειμενα ”της εκαστοτε θρησκειας ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ
και τα ερμηνευουν ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ (εξου και Φονταμέντα δηλ Θεμέλια )
και δεν εχουν καν την ικανοτητα ( οι Φονταμενταλιστες) της Μεταφοριής σκεψης – και αυτό γιατ΄ο Καθε ειδους Φονταμενταλισμός συνιστά μια Ριζική Αρνηση της αμφιβολιας την Κατασκευασμένη και εκ των Υστερων αρνηση της αμφιβολιας , την Φυγή απενατι στα διλημματα της Ελευθεριας ”)
Να πώ λοιπόν οτι για καθε ειδους Φονταμενταλισμό οπως και για Εθνικισμό ή Ρατσισμό
εκεινο που τον τροφοδοτεί και γινεται ο καλύτερος του Συμμαχος
ειναι οι Ωμοτητες που διαπραττει ο ”Αντιπαλος” Φονταμενταλισμός
και ειναι στην ουισα οτι κατα βαση θα ηθελε(αν ειχε την δυνατοτητα) η εχει παλιοτερα ή εν δυναμει μπορει να διαπραξει \
ο καταγγελων τις Ωμοτητες του αντιπαλου φονταμενταλισμου..- εκαστοτε Φονταμενταλισμος
( απο Μαρτυρες και Νεο μαρτυρες μαλλον εχει ουκ ολιγους τοσο το Χριστιανικό οσο και το Ισλαμικό Μαρτυρολογιο ..
Απο ανθρωπους που σκεφτονται ηπροσπαθουν να σκεφτουν εχει; καποια απο αυτες τις θρησκειες κανενα Σκεπτολογιο; ”
81.Για τον Φονταμενταλισμο μια Μεταφορά:
Καποτε ενας Σκηνοθετης (νομιζω ο Ταραντινο αλλά δεν ειαι σιγουρος ‘) γυρισε μια ταινια που εδειχνε ενα ζευγαρι Σήριαλ Κιλλερ ”- αυτους που σκοτωναν για ευχαριστηση ..
προσπαθώντας φυσι΄κά να ερευνησει το φαινομενο
ή να το καταδειξει
ή εστω να κανει πολλές εισπραξεις ..
Ε το βλεπει ενα τρελλαμένο ζευγάρι το περνει ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΆ ‘και γινονται σηριαλ Κιλλερ .. Φταει ο Σκηνοθετης;
Αυτο ειναι ο Φονταμενταλισμός. Το να τα πέρνουν ολα οσοι εχουν παιδική σκεψη-οπως εκεινα τα παιδακια που βλεπουν τον Σουπερμαν και πανε να πετάξουν- Κυριολεκτικά
(χμ Τωρα που το σκεφτομαι: εχουμε ουκ ολιγους και Μαρξιστές Φονταμενταλιστες- πχ οσους πηραν κατα γραμμα το ” Η Βια ειναι η Μαμη της Ιστοριας ” – Ενώ ο Μαρξ αναφεροταν στις Διαδικασιες ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗΣ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ του Κεφαλαιου και δεν το ελεγε ως προτροπή,γαμοτι -
αναρχικους Ουκ ολιγους,χριστιανους ισλαμιστες , βουδιστες κλπ κλπ
————————————————————
”Ο αφρων ειπε ”Δεν υπάρχει Θεος ”εγραφε καπου η Βιβλος
Και ο Φονταμενταλιστης Θρησκευομενος -αθεος μπερδεψε τα Μπουτια του
”Ειδες ; Το λεει η Βιβλος . Δεν Υπαρχει θεός ”
Σχόλιο από Νοσφερατος
Σεπτεμβρίου 7, 2009
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009
χορευοντες παπάδες (απο τον ΣΑΜΟΥΡΑΙ)
ΠΗΓΗ:
http://ramirez2007saloniki.blogspot.com/2009/11/blog-post_3076.html
Χτυπαει η καρδιά μας στα βαθιά της ιστοριας
Μες τα υπογεια νερά της στα τυφλά
Σαν κατι ψαρια κολυμπαμε σιωπηλά
Κι η ιστορια ειν΄ακομα πιο βαθιά
Κι από κατω απληστο ματι μας κοιτα
Στα μαυρα βαθη ανα ζηταμε την αλήθεια
Μηπως κινουμαστε απλώς από συνηθεια;
Και μήπως αραγε αυτό που μας συνέβη
Είναι ένα τιποτε στης Θαλασσας τα ερεβη
Μήπωςοτε της δεν υπήρξε ιστορία ;
Μήπως θα μεινει μια αιωνια απορία;
Μηπως δεν εγινε ποτε Πολυτεχνείο;
Μηπως της θαλασσας ητα ν απλώς αστειο
Ποτε δεν μαθαμε στο βαθος τι σημαινει
Το τι απεγινε και τι μας απομένει
H ιστορια σαν μια θαλασσα από κατω μας
Μες τα υπογεια νερά της στα τυφλά
Σαν κατι ψαρια κολυμπαμε σιωπηλά
Κι η ιστορια ειν΄ακομα πιο βαθιά
Κι από κατω απληστο ματι μας κοιτα
Στα μαυρα βαθη ανα ζηταμε την αλήθεια
Μηπως κινουμαστε απλώς από συνηθεια;
Και μήπως αραγε αυτό που μας συνέβη
Είναι ένα τιποτε στης Θαλασσας τα ερεβη
Μήπωςοτε της δεν υπήρξε ιστορία ;
Μήπως θα μεινει μια αιωνια απορία;
Μηπως δεν εγινε ποτε Πολυτεχνείο;
Μηπως της θαλασσας ητα ν απλώς αστειο
Ποτε δεν μαθαμε στο βαθος τι σημαινει
Το τι απεγινε και τι μας απομένει
H ιστορια σαν μια θαλασσα βαθιά
Μα εμεις για πάντα κολυμπαμε στα τυφλά
Ματαια ψαχνουμε να βρουμε την αλήθεια
Χτυπάει η καρδια της σαν ρολόι ,μες τα στηθεια
Ειμαστε αιμα μιας αρχαιας αρτηριας
Χτυπαει η καρδιά μας στα βαθιά της ιστοριας
Σαν κατι ψαρια κολυμπαμε σιωπηλά
Κι η ιστορια ειν΄ακομα πιο βαθιά
Κι από κατω απληστο ματι μας κοιτα
Στα μαυρα βαθη ανα ζηταμε την αλήθεια
Μηπως κινουμαστε απλώς από συνηθεια;
Και μήπως αραγε αυτό που μας συνέβη
Είναι ένα τιποτε στης Θαλασσας τα ερεβη
Μήπωςοτε της δεν υπήρξε ιστορία ;
Μήπως θα μεινει μια αιωνια απορία;
Μηπως δεν εγινε ποτε Πολυτεχνείο;
Μηπως της θαλασσας ητα ν απλώς αστειο
Ποτε δεν μαθαμε στο βαθος τι σημαινει
Το τι απεγινε και τι μας απομένει
H ιστορια σαν μια θαλασσα από κατω μας
Μες τα υπογεια νερά της στα τυφλά
Σαν κατι ψαρια κολυμπαμε σιωπηλά
Κι η ιστορια ειν΄ακομα πιο βαθιά
Κι από κατω απληστο ματι μας κοιτα
Στα μαυρα βαθη ανα ζηταμε την αλήθεια
Μηπως κινουμαστε απλώς από συνηθεια;
Και μήπως αραγε αυτό που μας συνέβη
Είναι ένα τιποτε στης Θαλασσας τα ερεβη
Μήπωςοτε της δεν υπήρξε ιστορία ;
Μήπως θα μεινει μια αιωνια απορία;
Μηπως δεν εγινε ποτε Πολυτεχνείο;
Μηπως της θαλασσας ητα ν απλώς αστειο
Ποτε δεν μαθαμε στο βαθος τι σημαινει
Το τι απεγινε και τι μας απομένει
H ιστορια σαν μια θαλασσα βαθιά
Μα εμεις για πάντα κολυμπαμε στα τυφλά
Ματαια ψαχνουμε να βρουμε την αλήθεια
Χτυπάει η καρδια της σαν ρολόι ,μες τα στηθεια
Ειμαστε αιμα μιας αρχαιας αρτηριας
Χτυπαει η καρδιά μας στα βαθιά της ιστοριας
μεγαλη μας σκασιλα
Θα κερισει ο Αντωνιος η η Ντορα .. Σπαρταριστή συζητηση μεταξυ δεξιων - κεντροδεξιων ακρο μικρο μεσαιων και βαλε Αντιαμερικανων και φιλο αμερικάνων σ'αυτο εδώ απο κάτω το... ιστολογιο
http://panosz.wordpress.com/2009/11/18/nd-9/#comment-72835
http://panosz.wordpress.com/2009/11/18/nd-9/#comment-72835
Ομως δεν ειναι εφικτό -οχι το να αλλαξεις την γνωμη του Αλλου ωστε να τον προσηλυτισεις στην Δική σου-Αλλά να ξεπερασεις και την δική σου και του αλλου σε ενα νεο πεδίο συνθεσης -συ-ζητώντας (δηλαδή αναζητώντας απο κοινου )την Αλήθεια ;
”πράγματι συμβαίνει να αλλάξουμε γνώμη, υιοθετώντας τη γνώμη του Άλλου ή κάνοντας κοινές διαπιστώσεις μαζί του. Αλλά η κοινότητα απόψεων σε ένα, δύο, δέκα θέματα, δε συνεπάγεται κοινότητα απόψεων στα υπόλοιπα ”
Ομως
δεν ειναι εφικτό -οχι το να αλλαξεις την γνωμη του Αλλου ωστε να τον προσηλυτισεις στην Δική σου-
Αλλά να ξεπερασεις και την δική σου και του αλλου σε ενα νεο πεδίο συνθεσης -συ-ζητώντας (δηλαδή αναζητώντας απο κοινου )την Αλήθεια ;”
και αυτο αναφερεται σε μια προσεγγιση της Αλήθειας και της Γνωσης που καποτε ονομαζαν Διαλεκτική ή (πολύ παλαιοτερα ) μαιευτική …και δεν εχει να κανει ουτε απλώς με την αλλαγή Γνωμης καποιου ουτε με κοινές (εμπειρικές διαπιστώσεις ) αλλα με μια διαδικασία (καποτε θα την ονομαζαν : Προτσες ) που ειναι ταυτοχρονα Γνωση και πραξη με την οποια ,γνωρίζοντας δηλαδή, αλλάζει τον κοσμο προς το καλύτερο μεταμορφώνοντας το …οπως π,χ γνωριζουμε καλυτερα την Γευση του μηλου, Δαγκώνοντας το δηλαδή μεταμορφωνοντας το, αλλάζοντας το …
Σχόλιο από Τζιτζιμιτζιχόντζιρας
Ομως
δεν ειναι εφικτό -οχι το να αλλαξεις την γνωμη του Αλλου ωστε να τον προσηλυτισεις στην Δική σου-
Αλλά να ξεπερασεις και την δική σου και του αλλου σε ενα νεο πεδίο συνθεσης -συ-ζητώντας (δηλαδή αναζητώντας απο κοινου )την Αλήθεια ;”
και αυτο αναφερεται σε μια προσεγγιση της Αλήθειας και της Γνωσης που καποτε ονομαζαν Διαλεκτική ή (πολύ παλαιοτερα ) μαιευτική …και δεν εχει να κανει ουτε απλώς με την αλλαγή Γνωμης καποιου ουτε με κοινές (εμπειρικές διαπιστώσεις ) αλλα με μια διαδικασία (καποτε θα την ονομαζαν : Προτσες ) που ειναι ταυτοχρονα Γνωση και πραξη με την οποια ,γνωρίζοντας δηλαδή, αλλάζει τον κοσμο προς το καλύτερο μεταμορφώνοντας το …οπως π,χ γνωριζουμε καλυτερα την Γευση του μηλου, Δαγκώνοντας το δηλαδή μεταμορφωνοντας το, αλλάζοντας το …
Σχόλιο από Τζιτζιμιτζιχόντζιρας
Ο Εθνικισμός (ως ιδεολογια-αλλα και ως ιστορικο-κοινωνικό ”επεισοδιο” )
Ο Εθνικισμός (ως ιδεολογια-αλλα και ως ιστορικο-κοινωνικό ”επεισοδιο” )
Συναρθρωνει(ομαλα η βιαια μεσω πολεμων ,στρατιωτικής καθολικής εκπαιδευσης, εκπαιδευτικών μηχανισμών που ξεκινουν απο την παιδική ηλικία. εθνικών εφημεριδων κ.λ.π.
Σε μια νεα ταυτότητα( την Εθνική)
τα διαχυτα Σημαίνοντα που μενουν ξεκρεμαστα -μετεωρα
Κατα την Διαρκεια της Ιστορικής Διαδικασίας της Νεωτερικόητας
(θρησκευτικά -τοπικους πατριωτισμους -γλωσσικά -εθνοτικά )
(τα οποια στην προνεωτερική εποχή ηταν με την σειρα τους συναρθρωμενα σε αλλους κυκλους σημασιων και ειχαν διαφορετικό -πολλές φορες- περιεχόμενο , η και παρομοιο με το νεωτερικό -παντως οχι το Ιδιο )
προσδινοντας τους ενα νεο περιεχόμενο
και Νεες(ή και μεταμορφωμενες παλιες) Αντιθεσεις ή Εχθρούς ( αλλα εθνη)
Και ταυτοχρονα συνδεει
Με τροπο Μόνιμο και συνεχή(και οχι προσκαιρο οπως πιθανόν να συνεβη καποιες παλαιοτερες ιστορικές στιγμές )
Την Νεα αυτή ταυτοτητα
Με ενα Νεωτερο τυπο κρατος
Το Εθνος- Κρατος
(στο οποιο προσδιδεται ιδεολογικό περιεχομενο και ταυτότητα: η Εθνική
Η οποια Εθνική ταυτοτητα (του εθνους κρατους) ειναι και το διαβατηριο για την εισοδο του Εθνους -Κρατους στην Διεθνή -κοινοτητα Εθνο κρατων που παγιωνεται στη διαρκεια του 19ου αιωνα .
Συναρθρωνει(ομαλα η βιαια μεσω πολεμων ,στρατιωτικής καθολικής εκπαιδευσης, εκπαιδευτικών μηχανισμών που ξεκινουν απο την παιδική ηλικία. εθνικών εφημεριδων κ.λ.π.
Σε μια νεα ταυτότητα( την Εθνική)
τα διαχυτα Σημαίνοντα που μενουν ξεκρεμαστα -μετεωρα
Κατα την Διαρκεια της Ιστορικής Διαδικασίας της Νεωτερικόητας
(θρησκευτικά -τοπικους πατριωτισμους -γλωσσικά -εθνοτικά )
(τα οποια στην προνεωτερική εποχή ηταν με την σειρα τους συναρθρωμενα σε αλλους κυκλους σημασιων και ειχαν διαφορετικό -πολλές φορες- περιεχόμενο , η και παρομοιο με το νεωτερικό -παντως οχι το Ιδιο )
προσδινοντας τους ενα νεο περιεχόμενο
και Νεες(ή και μεταμορφωμενες παλιες) Αντιθεσεις ή Εχθρούς ( αλλα εθνη)
Και ταυτοχρονα συνδεει
Με τροπο Μόνιμο και συνεχή(και οχι προσκαιρο οπως πιθανόν να συνεβη καποιες παλαιοτερες ιστορικές στιγμές )
Την Νεα αυτή ταυτοτητα
Με ενα Νεωτερο τυπο κρατος
Το Εθνος- Κρατος
(στο οποιο προσδιδεται ιδεολογικό περιεχομενο και ταυτότητα: η Εθνική
Η οποια Εθνική ταυτοτητα (του εθνους κρατους) ειναι και το διαβατηριο για την εισοδο του Εθνους -Κρατους στην Διεθνή -κοινοτητα Εθνο κρατων που παγιωνεται στη διαρκεια του 19ου αιωνα .
μηπως δεν εγινε ποτε;
Μες τα υπογεια νερά της στα τυφλά
Σαν κατι ψαρια κολυμπαμε σιωπηλά
Κι η ιστορια ειν΄ακομα πιο βαθιά
Κι από κατω απληστο ματι μας κοιτα
Στα μαυρα βαθη ανα ζηταμε την αλήθεια
Μηπως κινουμαστε απλώς από συνηθεια;
Και μήπως αραγε αυτό που μας συνέβη
Είναι ένα τιποτε στης Θαλασσας τα ερεβη
Μήπωςοτε της δεν υπήρξε ιστορία ;
Μήπως θα μεινει μια αιωνια απορία;
Μηπως δεν εγινε ποτε Πολυτεχνείο;
Μηπως της θαλασσας ητα ν απλώς αστειο
Ποτε δεν μαθαμε στο βαθος τι σημαινει
Το τι απεγινε και τι μας απομένει
H ιστορια σαν μια θαλασσα από κατω μας
Μες τα υπογεια νερά της στα τυφλά
Σαν κατι ψαρια κολυμπαμε σιωπηλά
Κι η ιστορια ειν΄ακομα πιο βαθιά
Και από κατω απληστο ματι μας κοιτα
Στα μαυρα βαθη ανα ζηταμε την αλήθεια
Μηπως κινουμαστε απλώς από συνηθεια;
Και μήπως αραγε αυτό που μας συνέβη
Είναι ένα τιποτε στης Θαλασσας τα ερεβη
Μήπωςοτε της δεν υπήρξε ιστορία ;
Μήπως θα μεινει μια αιωνια απορία;
Μηπως δεν εγινε ποτε Πολυτεχνείο;
Μηπως της θαλασσας ηταν απλώς αστειο
Ποτε δεν μαθαμε στο βαθος τι σημαινει
Το τι απεγινε και τι μας απομένει
H ιστορια σαν μια θαλασσα βαθιά
Μα εμεις για πάντα κολυμπαμε στα τυφλά
Σαν κατι ψαρια κολυμπαμε σιωπηλά
Κι η ιστορια ειν΄ακομα πιο βαθιά
Κι από κατω απληστο ματι μας κοιτα
Στα μαυρα βαθη ανα ζηταμε την αλήθεια
Μηπως κινουμαστε απλώς από συνηθεια;
Και μήπως αραγε αυτό που μας συνέβη
Είναι ένα τιποτε στης Θαλασσας τα ερεβη
Μήπωςοτε της δεν υπήρξε ιστορία ;
Μήπως θα μεινει μια αιωνια απορία;
Μηπως δεν εγινε ποτε Πολυτεχνείο;
Μηπως της θαλασσας ητα ν απλώς αστειο
Ποτε δεν μαθαμε στο βαθος τι σημαινει
Το τι απεγινε και τι μας απομένει
H ιστορια σαν μια θαλασσα από κατω μας
Μες τα υπογεια νερά της στα τυφλά
Σαν κατι ψαρια κολυμπαμε σιωπηλά
Κι η ιστορια ειν΄ακομα πιο βαθιά
Και από κατω απληστο ματι μας κοιτα
Στα μαυρα βαθη ανα ζηταμε την αλήθεια
Μηπως κινουμαστε απλώς από συνηθεια;
Και μήπως αραγε αυτό που μας συνέβη
Είναι ένα τιποτε στης Θαλασσας τα ερεβη
Μήπωςοτε της δεν υπήρξε ιστορία ;
Μήπως θα μεινει μια αιωνια απορία;
Μηπως δεν εγινε ποτε Πολυτεχνείο;
Μηπως της θαλασσας ηταν απλώς αστειο
Ποτε δεν μαθαμε στο βαθος τι σημαινει
Το τι απεγινε και τι μας απομένει
H ιστορια σαν μια θαλασσα βαθιά
Μα εμεις για πάντα κολυμπαμε στα τυφλά
Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009
.Συχνα πυκνα ,μες τη Ζωή πουχουνε δομημενη
Συχνα πυκνα ,μες τη Ζωή πουχουνε δομημενη
σα νατανε ομολογο, ολιγον Γαμ..μένη
με τις διακυμανσεις τις, τα πάνω και τα Κάτω
σαν να ταν δεικτης Dow Jones , που ειναι ανω κατω
και σαν reprime και δανειο ,δεικτης επιτοκίων
σαν Πρωτοτοκι του Ησαυ αντις των πινακίων
καποια φακής που ηθελε γιατι βαθια πεινουσε
και οταν το καταλαβε κατοπιν την Ξερνουσε
Τι το θελα -μουρμουριζε- και εφαγα Φακή;
τωρα τα χρεη ΄μ’επνιξαν , θα πάω Φυλακή-
ασε που μου κανε κακό και μουφερε Αέρια
για ενα Πινακιο Φακής, επεσα στη Μιζέρια -
Μα κατι αλλο ελεγα και μαλλον το Ξεχνάω
Θα φταιει πουμαι γεροντας κι ολίγον τι γερνάω
Α !!!ελεγα για τη ζωή που χει τα πάνω κατω
κι οτανδεν εχεις μια Γυνή να βανεις απο κατω
τρώγεσαι με τα ρουχα σου και τα Χρηματιστήρια
κι η Οικονομία εγινε κιαυτή πολύ Μυστήρια
κι ενώ ολοι μας ελεγαν για Ιδιωτικοποιησεις
εν τελικώς κατεφυγαν εις Κρατικάς τας λύσεις
Δεν εχει νοημα η Ζωή, κανεις δεν βρισκει Ακρη
Παρα μονάχα ενα παιδι που χυνει Μαυρο δάκρυ
Γιατί μόλις του εσπασε το ακριβό παιχνιδι
Νατο που κλαιει σε μια γωνια ..Κι ειναι Γυμνο ..Τσιτσιδι!
Δεν κλαίει για τα ρουχα του: κλαίει για την αγάπη
Δεν ξερω αλλο τι να πώ …Ζωή για τον Χασαπη !
Σχόλιο από Νοσφεράτος
Οκτωβρίου 15, 2008
σα νατανε ομολογο, ολιγον Γαμ..μένη
με τις διακυμανσεις τις, τα πάνω και τα Κάτω
σαν να ταν δεικτης Dow Jones , που ειναι ανω κατω
και σαν reprime και δανειο ,δεικτης επιτοκίων
σαν Πρωτοτοκι του Ησαυ αντις των πινακίων
καποια φακής που ηθελε γιατι βαθια πεινουσε
και οταν το καταλαβε κατοπιν την Ξερνουσε
Τι το θελα -μουρμουριζε- και εφαγα Φακή;
τωρα τα χρεη ΄μ’επνιξαν , θα πάω Φυλακή-
ασε που μου κανε κακό και μουφερε Αέρια
για ενα Πινακιο Φακής, επεσα στη Μιζέρια -
Μα κατι αλλο ελεγα και μαλλον το Ξεχνάω
Θα φταιει πουμαι γεροντας κι ολίγον τι γερνάω
Α !!!ελεγα για τη ζωή που χει τα πάνω κατω
κι οτανδεν εχεις μια Γυνή να βανεις απο κατω
τρώγεσαι με τα ρουχα σου και τα Χρηματιστήρια
κι η Οικονομία εγινε κιαυτή πολύ Μυστήρια
κι ενώ ολοι μας ελεγαν για Ιδιωτικοποιησεις
εν τελικώς κατεφυγαν εις Κρατικάς τας λύσεις
Δεν εχει νοημα η Ζωή, κανεις δεν βρισκει Ακρη
Παρα μονάχα ενα παιδι που χυνει Μαυρο δάκρυ
Γιατί μόλις του εσπασε το ακριβό παιχνιδι
Νατο που κλαιει σε μια γωνια ..Κι ειναι Γυμνο ..Τσιτσιδι!
Δεν κλαίει για τα ρουχα του: κλαίει για την αγάπη
Δεν ξερω αλλο τι να πώ …Ζωή για τον Χασαπη !
Σχόλιο από Νοσφεράτος
Οκτωβρίου 15, 2008
Παραιτούνται πρυτάνεις μετά τη δίωξη για το Indymedia
http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=102971
αποσπασμα:
''Θεωρώντας εαυτούς «στοχοποιημένους», πρυτάνεις των ΑΕΙ της χώρας προτίθενται να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους προς ένδειξη διαμαρτυρίας στην ποινική δίωξη που ασκήθηκε εναντίον της διοίκησης του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου για τη λειτουργία της ιστοσελίδας του indymedia από το δίκτυο του Ιδρύματος.
Οι αντιπρυτάνεις του ΕΜΠ Γ. Πολύζος (επάνω) και Γερ. Σπαθής (κάτω)
Τόσο ο πρύτανης του Ε.Μ.Π. Κωνσταντίνος Μουτζούρης, όσο και οι αντιπρυτάνεις Γιάννης Πολύζος και Γεράσιμος Σπαθής, που διώκονται από τον Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Χρήστο Τζούρα για «το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος που φέρεται ότι τελέσθηκε στην Αθήνα το χρονικό διάστημα από τον Μάιο έως τον Ιούλιο του 2009» -όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο- καταγγέλλουν την ενέργεια ως «πρωτοφανή πολιτική παρέμβαση» που πλήττει τη βασική ακαδημαϊκή αρχή της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών.
Συμπαράσταση
«Ανήμερα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου καταγγέλλουμε στην ελληνική κοινωνία την πρωτοφανή αυτή ενέργεια, να παραπέμπονται τα τρία μέλη της Πρυτανείας για θέματα που υφίστανται εδώ και 15 χρόνια», δήλωσε στην «Ε» ο Κ. Μουτζούρης, δηλώνοντας την αδυναμία του να συλλάβει το σκεπτικό της δίωξης.
Μετά το τέλος της πορείας στην αμερικανική πρεσβεία, ο πρύτανης του Ε.Μ.Π. επέστρεψε στο γραφείο του στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου όπου και δεχόταν μέχρι αργά το βράδυ σωρεία τηλεφωνημάτων από ακαδημαϊκούς, κυρίως δε, τη διαθεσιμότητα ομολόγων του, πρυτάνεων κορυφαίων ΑΕΙ της χώρας, να παραιτηθούν από τα καθήκοντά τους εν είδει ακαριαίας αντίδρασης.
Κων. Μουτζούρης, πρύτανης ΕΜΠ
«Οι συνάδελφοί μου δηλώνουν έτοιμοι να παραιτηθούν» εξήγησε, ζητώντας σε αντιδιαστολή την παραίτηση των εισαγγελικών λειτουργών που στήριξαν την ενέργεια.
«Πίκρα» ''
αποσπασμα:
''Θεωρώντας εαυτούς «στοχοποιημένους», πρυτάνεις των ΑΕΙ της χώρας προτίθενται να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους προς ένδειξη διαμαρτυρίας στην ποινική δίωξη που ασκήθηκε εναντίον της διοίκησης του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου για τη λειτουργία της ιστοσελίδας του indymedia από το δίκτυο του Ιδρύματος.
Οι αντιπρυτάνεις του ΕΜΠ Γ. Πολύζος (επάνω) και Γερ. Σπαθής (κάτω)
Τόσο ο πρύτανης του Ε.Μ.Π. Κωνσταντίνος Μουτζούρης, όσο και οι αντιπρυτάνεις Γιάννης Πολύζος και Γεράσιμος Σπαθής, που διώκονται από τον Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Χρήστο Τζούρα για «το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος που φέρεται ότι τελέσθηκε στην Αθήνα το χρονικό διάστημα από τον Μάιο έως τον Ιούλιο του 2009» -όπως αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο- καταγγέλλουν την ενέργεια ως «πρωτοφανή πολιτική παρέμβαση» που πλήττει τη βασική ακαδημαϊκή αρχή της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών.
Συμπαράσταση
«Ανήμερα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου καταγγέλλουμε στην ελληνική κοινωνία την πρωτοφανή αυτή ενέργεια, να παραπέμπονται τα τρία μέλη της Πρυτανείας για θέματα που υφίστανται εδώ και 15 χρόνια», δήλωσε στην «Ε» ο Κ. Μουτζούρης, δηλώνοντας την αδυναμία του να συλλάβει το σκεπτικό της δίωξης.
Μετά το τέλος της πορείας στην αμερικανική πρεσβεία, ο πρύτανης του Ε.Μ.Π. επέστρεψε στο γραφείο του στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου όπου και δεχόταν μέχρι αργά το βράδυ σωρεία τηλεφωνημάτων από ακαδημαϊκούς, κυρίως δε, τη διαθεσιμότητα ομολόγων του, πρυτάνεων κορυφαίων ΑΕΙ της χώρας, να παραιτηθούν από τα καθήκοντά τους εν είδει ακαριαίας αντίδρασης.
Κων. Μουτζούρης, πρύτανης ΕΜΠ
«Οι συνάδελφοί μου δηλώνουν έτοιμοι να παραιτηθούν» εξήγησε, ζητώντας σε αντιδιαστολή την παραίτηση των εισαγγελικών λειτουργών που στήριξαν την ενέργεια.
«Πίκρα» ''
Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009
Στο ιστολογιο του Νικου ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ'' μύθο για τη δήλωση Κίσινγκερ''
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ :
Η γέννηση του μύθου
Τον Φεβρουάριο του 1997, το μηνιαίο περιοδικό «Νέμεσις» της Λιάνας Κανέλλη (η οποία δεν είχε ακόμη αρχίσει τη στενή συνεργασία της με το ΚΚΕ) δημοσίευσε ένα «απόσπασμα ομιλίας του Χένρι Κίσινγκερ από τη βράβευσή του από προσωπικότητες του επιχειρηματικού κόσμου των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον», που (υποτίθεται ότι) είχε γίνει το Σεπτέμβριο του 1994:
Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι’ αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ.
Ως πηγή του δημοσιεύματος υποδεικνύεται η αγγλόγλωσση τουρκική εφημερίδα «Turkish Daily News» της 17.2.97. Τον μύθο (διότι για μύθο πρόκειται) τον κατάπιαν αμάσητο πολλά έντυπα, δημοσιογράφοι, σχολιαστές, πολιτικοί αναλυτές. Δυστυχώς, ανάμεσά τους βρίσκονται και ονόματα που έχουν τιμήσει τα ελληνικά γράμματα –αλλά και διάφοροι αγύρτες και ελληνομέτρες που δεν ήθελαν καθόλου σπρώξιμο για να πεισθούν. Αν θέλετε ονόματα, σας παραπέμπω στο αναλυτικό ρεπορτάζ του Ιού ή, πιο κάτω, στην ανακεφαλαίωση του Γ. Μαρίνου.
Κι επειδή ζούμε σε μικρό κόσμο, κι ο ίδιος ο Κίσινγκερ δεν άργησε να πληροφορηθεί, από συνεργάτη του περιοδικού Πολιτικά Θέματα, ότι κυκλοφορούσε πλαστή δήλωσή του. Η διάψευσή του δημοσιεύτηκε στα Πολιτικά Θέματα (13.6.97): «Το απόσπασμα για το οποίο με πληροφορήσατε είναι ψευδές. Κάθε λέξη σ’ αυτό είναι ένα ψεύδος και το νόημά του είναι επίσης ψευδές». Ωστόσο, η διάψευση αγνοήθηκε από τα εθνικόφρονα παπαγαλάκια που συνέχισαν να αναμεταδίδουν το μύθο. Επιπλέον, όταν ζητήθηκε από την κυρία Κανέλλη να παρουσιάσει την πηγή της, εκείνη ισχυρίστηκε ότι το συγκεκριμένο φύλλο της τουρκικής εφημερίδας έχει γίνει άφαντο από τα γραφεία της εφημερίδας και από την ηλεκτρονική της έκδοση!
Λίγο αργότερα, η είδηση για τη δήλωση Κίσινγκερ έφτασε στον Γ. Μαρίνο, που τότε ήταν εκδότης του Οικονομικού Ταχυδρόμου, όπου διατηρούσε τη στήλη «Αντιοικονομικά», που διαβαζόταν πολύ (την υπέγραφε ως Κριτόβουλος). Ο Γ.Μ. πείσθηκε ότι η επιστολή είναι γνήσια και τη δημοσίεψε στη στήλη του. Αμέσως τη σχολίασε ο Χρ. Γιανναράς στην Καθημερινή, ο οποίος στη συνέχεια πέρασε γενεές δεκατέσσερις όποιον αμφισβητούσε τη γνησιότητά της. Με τη δημοσιότητα που πήρε το θέμα, ήρθε στο φως και η προηγούμενη διάψευση Κίσινγκερ στα Πολιτικά Θέματα. Τελικά, μπροστά στο θόρυβο που δημιουργήθηκε, ο Γ. Μαρίνος αποφάσισε να ερευνήσει το θέμα. Έγραψε στον Κίσινγκερ, ο οποίος του απάντησε ότι πρόκειται για μύθο. Τη φωτοτυπία της επιστολής Κίσινγκερ τη βλέπετε εδώ:
Το κείμενο στα αγγλικά είναι:
Dear Mr Marinos
Thank you for your letter. As to the quote, there was no award ceremony, there was no speech and the alleged quote is entirely untrue. The whole thing is pure invention, and I expect you to correct it.
Since you are the first to tell me where the quote came from, I have only today had the opportunity to correct it in the Turkish Daily News and I have done so.
Sincerely yours, etc.
Βέβαια, η διάψευση θα έπρεπε να περιττεύει. Οποιοσδήποτε άνθρωπος έχει λίγο μυαλό στο κεφάλι του, καταλαβαίνει ότι είναι απολύτως αδύνατο ένας παμπόνηρος διπλωμάτης σαν τον Κίσινγκερ να ξεστομίσει τόσο ωμά λόγια! Ακόμα κι αν τα πίστευε αυτά, ποτέ δεν θα τα έλεγε –ή, αν τα έλεγε, θα τα γαρνίριζε με πολυπολιτισμικές και ανθρωπιστικές σάλτσες. Και πιστεύω ότι αυτό το επιχείρημα, της κοινής λογικής, θα αρκούσε για να κάνει τον οποιονδήποτε εχέφρονα άνθρωπο να δυσπιστήσει (τουλάχιστον) σχετικά με την ύπαρξη του μύθου.
Επιπλέον, ο Γ. Μαρίνος, παρακάλεσε τον δημοσιογράφο Ά. Κούρκουλα, ανταποκριτή ελληνικών εφημερίδων στην Πόλη, να ψάξει στα αρχεία της Turkish Daily News. Ο Ά. Κούρκουλας βρήκε το φύλλο της 17.2.1997 (το οποίο η κ. Κανέλλη είχε ισχυρισθεί ότι χάθηκε μυστηριωδώς) και σ’ αυτό δεν υπάρχει καμιά δήλωση Κίσινγκερ, όπως άλλωστε και σε άλλα φύλλα της εφημερίδας τα οποία έψαξε. Το εκτενές άρθρο του Γ. Μαρίνου το έφτιαξα (με τη βοήθεια καλού φίλου) πεντέφι που μπορείτε να το διαβάσετε με την ησυχία σας εδώ.
Σήμερα στο Διαδίκτυο, βλέπω συχνά να παρατίθεται προς επίρρωση της δήλωσης Κισινγκερ ότι την δημοσίευσε ο έγκυρος Οικονομικός Ταχυδρόμος στις 14.8.1997 -το ότι στη συνέχεια το περιοδικό την αποκήρυξε ως πλαστή, παραλείπεται.
Θα μπορούσε να προσπεράσει κανείς τη διάψευση του Κίσινγκερ, λέγοντας ότι ο πονηρός διπλωμάτης είπε ψέματα. Όμως, να είπε τάχα ψέματα και ο Έλληνας ανταποκριτής, που δεν βρήκε καμιά δήλωση στο επίμαχο φύλλο της τουρκικής εφημερίδας; Ή μήπως οι δαιμόνιοι Τούρκοι τύπωσαν πλαστό φύλλο της 17.2.97 ειδικά για να το δει ο γκιαούρης ανταποκριτής; Θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι απείρως πιθανότερο είναι να ψεύδεται το ρεπορτάζ της Λιάνας Κανέλλη. Εκτός αυτού, φαίνεται ότι ο μύθος έχει πολλά παρακλάδια.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΏ:
μα ποιος ειναι πάλι αυτος ο..... Μάξιμος Χαρακόπουλος;
Υπέρ Σαμαρά ο Μάξιμος Χαρακόπουλος
http://www.tvxs.gr/v26318?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+TvxsStoriesRssFeed+%28TVXS+Stories+RSS+Feed%29
Βρε τι τραβαμε ..Δεν μας φτανει που επρεπε να μαθουμε λους τους υπουργους και βαλε τηςΝου Δους και τωρα του Πασοκ
πρεπει τωρα να μαθουμε υπερ Ποιου ειναι ο κ Μάξιμος Χαρακόπουλος;
http://www.tvxs.gr/v26318?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+TvxsStoriesRssFeed+%28TVXS+Stories+RSS+Feed%29
Βρε τι τραβαμε ..Δεν μας φτανει που επρεπε να μαθουμε λους τους υπουργους και βαλε τηςΝου Δους και τωρα του Πασοκ
πρεπει τωρα να μαθουμε υπερ Ποιου ειναι ο κ Μάξιμος Χαρακόπουλος;
Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009
Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009
Χορεύοντας στον πάγο», του Σταύρου Ιωάννου.(αναδημοσιευση απο το Μπλογκ του Στρατου Κερσανιδη)
Δύο ελληνικές ταινίες συμμετέχουν στο Διεθνές Διαγωνιστικό του 50ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η μία από αυτές είναι το «Χορεύοντας στον πάγο», του Σταύρου Ιωάννου.
Πρωτοχρονιά του 1996. Τα Βαλκάνια μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, συγκλονίζονται από εθνικιστικούς πολέμους που έχουν σαν συνέπια την οικονομική κρίση και τις μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών. Τρεις γυναίκες άγνωστες μεταξύ τους, προερχόμενες από τρεις διαφορετικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, συναντώνται σε παραμεθόρια πόλη της Βουλγαρίας, για να περάσουν παράνομα στην Ελλάδα. Χωρίς περιθώριο επιλογής, έχουν αναγκασθεί να εναποθέσουν τις ελπίδες τους σ’ έναν ανησυχητικό συνοδό λαθρομεταναστών, που τις οδηγεί προς το «ελληνικό τους όνειρο» μέσα από δύσβατα ορεινά μονοπάτια.
Στην ερημιά των βουνών οι τρεις γυναίκες θα γίνουν έρμαιο στα χέρια του.
Η απελπισμένη τους προσπάθεια ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους θα καταλήξει, μετά από δραματικές κι οριακές περιπέτειες, σε τραγωδία. Ο σκηνοθέτης μίλησε στην Εποχή.
Πως έφτασαν σε σένα αυτές οι ιστορίες
Λεν πως το σενάριο βασίζεται σε αληθινές ιστορίες. Εκεί έχει μεπι και η μυθοπλασία αλλά όλα αυτά που συμβαίνουν στους ανθρώπους οι οποίοι περνούν παράνομα τα σύνορα, δεν μπορεί να τα σκεφτεί κανένας σεναριογράφος επειδή ξεπερνούν τη φαντασία. Για να γραφτεί το σενάριο ανέτρεξα σε αφηγήσεις γυναικών που είχαν φτάσει σε μένα, μιλώντας με κάποιες γυναίκες. Και βέβαια ακόμα και στις πρόβες οι ηθοποιοί ήρθαν κι αυτοί σε επαφή με γυναίκες και άκουσαν τις προσωπικές τους ιστορίες για να μπορέσουν να μπουν στο κλίμα. Γιατί όλες αυτές οι ιστορίες είναι έξω από το πνεύμα ενός καλοβαλμένου αστού.
Γιατί επέλεξες ένα τέτοιο θέμα;
Είναι ένας κινηματογράφος που εστιάζει στα πάθη και τις επιθυμίες των ανθρώπων. Τους φόβους τις αδυναμίες. Η ταινία παρακολουθεί την απελπισμένη πορεία μιας ομάδας γυναικών από τις πρώην ανατολικές χώρες προς στην Ελλάδα. Είναι η τρίτη ταινία μου και πιστεύω η τελευταία με κεντρικούς ήρωες τους μετανάστες,. Οι «Κλειστοί δρόμοι» είχαν θέμα τους μετανάστες από την ανατολή, και το «Χορεύοντας στον πάγο» έχει θέμα γυναίκες από την Ανατολική Ευρώπη. Η ταινία εντάσσεται χρονικά στο τέλος του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Ο πόλεμος είχε σαν αποτέλεσμα τη βίαιη μετακίνηση πληθυσμού. Όταν συμβαίνουν πολύ μεγάλα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα η πιο ευαίσθητη ομάδα είναι οι γυναίκες. Μετακίνηση γυναικών για πορνεία, αλλά και για δύσκολες οικιακές δουλειές. Γι αυτό επέλεξα ως ηρωίδες μου, γυναίκες.
Νομίζεις πως μια ταινία βοηθά τον έλληνα θεατή να κατανοήσει το πρόβλημα της μετανάστευσης, τον ευαισθητοποιεί;
Πιστεύω ότι η ταινία λειτούργει συγκινησιακά, έτσι ήθελα, και ίσως στο τέλος κατορθώνει να ξεβολέψει το συνειδησιακό μας βόλεμα. Αν ταυτίζεται ο θεατής με τις ηρωίδες δεν ξέρω γιατί είναι αρκετά μακρινά αυτά που τους συμβαίνουν, δεν μπορούν να συμβούν σε μας. Όμως η κινηματογράφηση, δηλαδή ο τρόπος που έχει γίνει, μας βοηθά περισσότερο να αισθανθούμε και να ζήσουμε τα πάθη μαζί με τους ήρωες.
Πως χρηματοδοτήθηκε η ταινία σου;
Από το πρόγραμμα Νέο Βλέμμα. Είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους μυθοπλασίας, και χρηματοδοτήθηκε επίσης από την ΕΡΤ το ΕΚΚ και την εταιρία Filmopde που είχε και το βάρος της παραγωγής.
Εσύ, σε αντίθεση με τους συναδέλφους σου Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη, επέλεξες να συμμετάσχεις στο Φεστιβάλ. Δεν συμφωνείς με τα αιτήματά τους;
Συμφωνά μα τα αιτήματα, συμφωνά πvς πρέπει να γίνει ένας νέος νόμος στον οποίο ελπίζω ότι θα υπάρχουν όλα όσα χρειάζεται ο κινηματογράφος του δημιουργού. Θεωρώ πως μετά τις εκλογές το πιεστικό αίτημα «τώρα ο νόμος» δεν έχει πρακτική αξία. Θα πρέπει συντεταγμένα να οδηγηθούμε σε μία συνεννόηση με τον υπουργό. Επίσης την ταινία την υπέβαλλα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αλλά όχι και στα κρατικά βραβεία του ΥΠΠΟ. Πιστεύω πως πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που δίνονται τα βραβεία. Δε νομίζω ότι κανένας συνάδελφος θέλει να σαμποτάρει το θεσμό του φεστιβάλ. Προσωπικά πιστεύω ότι για τους σκηνοθέτες που κάνουν ανεξάρτητο κινηματογράφο, για αυτούς που οι ταινίες τους δεν έχουν διανομή στις αίθουσες, το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, είναι το πιο μεγάλο βήμα για να τις δείξουν. Οι ταινίες γίνονται για να τις βλέπει ο κόσμος και όχι για να μένουν στα κουτιά. Εγώ ανδρώθηκα μέσα από το φεστιβάλ από την πρώτη μου μικρού μήκους, όταν ήμουν ακόμη φαντάρος το 1980, μέχρι τους «Κλειστούς δρόμους» όπου μετά τη βράβευσή στο διεθνές διαγωνιστικό, η ταινία συμμετείχε στο φεστιβάλ Βερολίνου και σε 30 ακόμη φεστιβάλ στον κόσμο.
Η ΕΠΟΧΗ 15 Νοεμβριου 2009
Πρωτοχρονιά του 1996. Τα Βαλκάνια μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, συγκλονίζονται από εθνικιστικούς πολέμους που έχουν σαν συνέπια την οικονομική κρίση και τις μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών. Τρεις γυναίκες άγνωστες μεταξύ τους, προερχόμενες από τρεις διαφορετικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, συναντώνται σε παραμεθόρια πόλη της Βουλγαρίας, για να περάσουν παράνομα στην Ελλάδα. Χωρίς περιθώριο επιλογής, έχουν αναγκασθεί να εναποθέσουν τις ελπίδες τους σ’ έναν ανησυχητικό συνοδό λαθρομεταναστών, που τις οδηγεί προς το «ελληνικό τους όνειρο» μέσα από δύσβατα ορεινά μονοπάτια.
Στην ερημιά των βουνών οι τρεις γυναίκες θα γίνουν έρμαιο στα χέρια του.
Η απελπισμένη τους προσπάθεια ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους θα καταλήξει, μετά από δραματικές κι οριακές περιπέτειες, σε τραγωδία. Ο σκηνοθέτης μίλησε στην Εποχή.
Πως έφτασαν σε σένα αυτές οι ιστορίες
Λεν πως το σενάριο βασίζεται σε αληθινές ιστορίες. Εκεί έχει μεπι και η μυθοπλασία αλλά όλα αυτά που συμβαίνουν στους ανθρώπους οι οποίοι περνούν παράνομα τα σύνορα, δεν μπορεί να τα σκεφτεί κανένας σεναριογράφος επειδή ξεπερνούν τη φαντασία. Για να γραφτεί το σενάριο ανέτρεξα σε αφηγήσεις γυναικών που είχαν φτάσει σε μένα, μιλώντας με κάποιες γυναίκες. Και βέβαια ακόμα και στις πρόβες οι ηθοποιοί ήρθαν κι αυτοί σε επαφή με γυναίκες και άκουσαν τις προσωπικές τους ιστορίες για να μπορέσουν να μπουν στο κλίμα. Γιατί όλες αυτές οι ιστορίες είναι έξω από το πνεύμα ενός καλοβαλμένου αστού.
Γιατί επέλεξες ένα τέτοιο θέμα;
Είναι ένας κινηματογράφος που εστιάζει στα πάθη και τις επιθυμίες των ανθρώπων. Τους φόβους τις αδυναμίες. Η ταινία παρακολουθεί την απελπισμένη πορεία μιας ομάδας γυναικών από τις πρώην ανατολικές χώρες προς στην Ελλάδα. Είναι η τρίτη ταινία μου και πιστεύω η τελευταία με κεντρικούς ήρωες τους μετανάστες,. Οι «Κλειστοί δρόμοι» είχαν θέμα τους μετανάστες από την ανατολή, και το «Χορεύοντας στον πάγο» έχει θέμα γυναίκες από την Ανατολική Ευρώπη. Η ταινία εντάσσεται χρονικά στο τέλος του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Ο πόλεμος είχε σαν αποτέλεσμα τη βίαιη μετακίνηση πληθυσμού. Όταν συμβαίνουν πολύ μεγάλα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα η πιο ευαίσθητη ομάδα είναι οι γυναίκες. Μετακίνηση γυναικών για πορνεία, αλλά και για δύσκολες οικιακές δουλειές. Γι αυτό επέλεξα ως ηρωίδες μου, γυναίκες.
Νομίζεις πως μια ταινία βοηθά τον έλληνα θεατή να κατανοήσει το πρόβλημα της μετανάστευσης, τον ευαισθητοποιεί;
Πιστεύω ότι η ταινία λειτούργει συγκινησιακά, έτσι ήθελα, και ίσως στο τέλος κατορθώνει να ξεβολέψει το συνειδησιακό μας βόλεμα. Αν ταυτίζεται ο θεατής με τις ηρωίδες δεν ξέρω γιατί είναι αρκετά μακρινά αυτά που τους συμβαίνουν, δεν μπορούν να συμβούν σε μας. Όμως η κινηματογράφηση, δηλαδή ο τρόπος που έχει γίνει, μας βοηθά περισσότερο να αισθανθούμε και να ζήσουμε τα πάθη μαζί με τους ήρωες.
Πως χρηματοδοτήθηκε η ταινία σου;
Από το πρόγραμμα Νέο Βλέμμα. Είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους μυθοπλασίας, και χρηματοδοτήθηκε επίσης από την ΕΡΤ το ΕΚΚ και την εταιρία Filmopde που είχε και το βάρος της παραγωγής.
Εσύ, σε αντίθεση με τους συναδέλφους σου Κινηματογραφιστές στην Ομίχλη, επέλεξες να συμμετάσχεις στο Φεστιβάλ. Δεν συμφωνείς με τα αιτήματά τους;
Συμφωνά μα τα αιτήματα, συμφωνά πvς πρέπει να γίνει ένας νέος νόμος στον οποίο ελπίζω ότι θα υπάρχουν όλα όσα χρειάζεται ο κινηματογράφος του δημιουργού. Θεωρώ πως μετά τις εκλογές το πιεστικό αίτημα «τώρα ο νόμος» δεν έχει πρακτική αξία. Θα πρέπει συντεταγμένα να οδηγηθούμε σε μία συνεννόηση με τον υπουργό. Επίσης την ταινία την υπέβαλλα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αλλά όχι και στα κρατικά βραβεία του ΥΠΠΟ. Πιστεύω πως πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που δίνονται τα βραβεία. Δε νομίζω ότι κανένας συνάδελφος θέλει να σαμποτάρει το θεσμό του φεστιβάλ. Προσωπικά πιστεύω ότι για τους σκηνοθέτες που κάνουν ανεξάρτητο κινηματογράφο, για αυτούς που οι ταινίες τους δεν έχουν διανομή στις αίθουσες, το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, είναι το πιο μεγάλο βήμα για να τις δείξουν. Οι ταινίες γίνονται για να τις βλέπει ο κόσμος και όχι για να μένουν στα κουτιά. Εγώ ανδρώθηκα μέσα από το φεστιβάλ από την πρώτη μου μικρού μήκους, όταν ήμουν ακόμη φαντάρος το 1980, μέχρι τους «Κλειστούς δρόμους» όπου μετά τη βράβευσή στο διεθνές διαγωνιστικό, η ταινία συμμετείχε στο φεστιβάλ Βερολίνου και σε 30 ακόμη φεστιβάλ στον κόσμο.
Η ΕΠΟΧΗ 15 Νοεμβριου 2009
Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009
Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009
ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΛΑΘΕΥΣΗ
ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΛΑΘΕΥΣΗ
στον Κ Πόππερ οφειλουμε την επιστημονική μεθοδο της επιλάθευσης
Τι σημαινει επιλαθευση;
Μεχρι τον Πόππερ η επιστημονική μεθοδος περιοριζόταν στην Επαλήθευση
Δηλάδη : Κανω μια υποθεση εργασιας ..Και Ψαχνω απλώς για τα στοιχεια που τυχόν την επαληθευουν ..
Ο Πόππερ εβαλε την Επιλαθευση (Falsification )
Δηλαδή : Δεν Αρκει να βρω τα στοιχεια που επαληθευουν εν γενει η εν μέρει την Υποθεση εργασιας μου
Πρεπει να Ψαξω και στην Αντιθετη Πλευρά
Μήπως δηλαδή υπάρχουν στοιχεια που να ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΝ την υποθεση εργασιας μου ;
Αυτό προυποθετει η εντιμη επιστημονική ερευνα ..
Και μια υπόθεση εργασιας ειναι τοσο περισσοτερο επιστημονική οσο περισσοτερο ειναι ανοιχτή σε Διαψευσεις …
στον Κ Πόππερ οφειλουμε την επιστημονική μεθοδο της επιλάθευσης
Τι σημαινει επιλαθευση;
Μεχρι τον Πόππερ η επιστημονική μεθοδος περιοριζόταν στην Επαλήθευση
Δηλάδη : Κανω μια υποθεση εργασιας ..Και Ψαχνω απλώς για τα στοιχεια που τυχόν την επαληθευουν ..
Ο Πόππερ εβαλε την Επιλαθευση (Falsification )
Δηλαδή : Δεν Αρκει να βρω τα στοιχεια που επαληθευουν εν γενει η εν μέρει την Υποθεση εργασιας μου
Πρεπει να Ψαξω και στην Αντιθετη Πλευρά
Μήπως δηλαδή υπάρχουν στοιχεια που να ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΝ την υποθεση εργασιας μου ;
Αυτό προυποθετει η εντιμη επιστημονική ερευνα ..
Και μια υπόθεση εργασιας ειναι τοσο περισσοτερο επιστημονική οσο περισσοτερο ειναι ανοιχτή σε Διαψευσεις …
Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009
Ο Σίσυφος με τα πολλά πόδια (ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ ΓΙΑ ΤΙς ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ) ΣΤΙς ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=49704
της Κατερίνας Λαμπρινου και του Γιαννη Μπαλαμπανιδη
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Και να που φτάσαμε ώς εδώ. Χωρίς αποσκευές; Και ναι και όχι. Γιατί είναι χρήσιμη αποσκευή, ας πούμε, το καλό αποτέλεσμα σε μια εκλογική αναμέτρηση όπου όμοροι χώροι όπως το ΠΑΣΟΚ και οι Οικολόγοι κατέγραψαν ποσοστά που θα προϋπέθεταν μια μεγάλη συμπίεση του χώρου που εκπροσωπεί ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς – και μάλιστα έπειτα από μια δύσκολη περίοδο κρίσης και εσωστρέφειας. Είναι αναπόφευκτη όμως η ανάγκη να κάνουμε μια συνολική αποτίμηση, έχοντας στο νου μια υπαρκτή και εμπειρικά απτή δυναμική που ο χώρος μας κατάφερε να δημιουργήσει, τώρα αλλά και νωρίτερα. Το καίριο ερώτημα είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι ένα άλλο κόμμα, σε μια δεδομένη συγκυρία, θεωρήθηκε δυνάμει αποδέκτης της ψήφου ενός μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων και γιατί τελικά αυτό το "δυνάμει" δεν κατέληξε σε κάτι πιο χειροπιαστό.
Μέσα στον Συνασπισμό, σε κάποια συγκεκριμένη ιστορική συνθήκη, επιτελέστηκε μια σημαντική "συνάντηση": η συνάντηση δύο ιστορικών τάσεων και πολιτικών αντιλήψεων, εγγενών στο ίδιο το σώμα της Αριστεράς, που δεν ταυτίζονται με τα στενότερα όρια των εσωκομματικών μας τάσεων όπως τις ξέρουμε. Πρόκειται για την τάση του δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό και την τάση του κομμουνιστογενούς ριζοσπαστισμού. Η πρώτη μπορεί να πει κανείς ότι διαμόρφωσε κυριαρχικά την ταυτότητα του κόμματός μας μέχρι τα τέλη του '90, μια ταυτότητα διακριτή --μάλλον ελκυστική για σημαντικό μέρος της κοινωνίας, συνήθως ευρύτερο από τις εκλογικές μας επιδόσεις--, με ορισμένα σαφή χαρακτηριστικά: συνεκτικός προγραμματικός και μεταρρυθμιστικός αριστερός λόγος, αριστερός ευρωπαϊσμός και αντιεθνικισμός, παρέμβαση της Αριστεράς στις θεσμικές δημοκρατικές διαδικασίες, έμφαση στα ζητήματα ελευθεριών και δικαιωμάτων, στα "μεταϋλιστικά" αιτήματα, αποδοχή της δημοκρατίας (ουσιαστικής και τυπικής ακόμη) ως αναγκαίου όρου για τη μετάβαση στο σοσιαλισμό. Όμως, από ένα σημείο και μετά, τα οριακά εκλογικά αποτελέσματα, η ήττα απέναντι στην ηγεμονία του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος, η επίγνωση του γεγονότος ότι μια Αριστερά δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά προγραμματική χωρίς άλλου τύπου διαδικασίες διεκδίκησης σε συμβιωτική συνύπαρξη και αλληλοτροφοδότηση, έφερε, από το 2000 και έπειτα, την αλλαγή του εσωκομματικού συσχετισμού και την ανάδυση μιας άλλης ταυτότητας, που επιχειρούσε τη γείωση της κομματικής πολιτικής στους κοινωνικούς χώρους και φλέρταρε με τις κινηματικές διεργασίες που συντελούνταν σε παγκόσμιο επίπεδο.
Με διαφορετικούς συσχετισμούς πια, ο χώρος μας διασταυρώθηκε, τακτικά μάλλον παρά στρατηγικά, με μια σειρά εξωκοινοβουλευτικά μορφώματα, μικρούς αριθμητικά κομματικούς σχηματισμούς, αμιγώς προσωποκεντρικά σχήματα-σφραγίδα, μεμονωμένους ανένταχτους αριστερούς πολίτες με παρουσία στους κοινωνικούς τους χώρους. Φτιάχτηκε έτσι ένας τόπος συνάντησης, ο οποίος στην πρώτη φάση του ασχολείται ουσιαστικά (όχι αποκλειστικά) με τη δημιουργία των προϋποθέσεων υποδοχής και συμμετοχής σε μια κινηματική διαδικασία από το εξωτερικό (ευρωπορείες-αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα). Θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε ότι αυτός είναι και ο κοινός παρoνομαστής της όσμωσης, ανεξάρτητα από τις αρχικές διαθέσεις και απόψεις. Περνάμε λοιπόν σε μια πολιτική "συναναστροφή" που συντελείται κυρίως υπό την ιδιότητα του "ακτιβιστή" και απολήγει σε μια εκλογική συνεργασία (ενίοτε και σε κάθοδο με αντιπαραθετικά σχήματα), καλλιεργώντας μια αντίληψη κινήματος-εκλογικής συμμαχίας. Το συνεκτικό στοιχείο στα μέλη της συνεργασίας δεν ήταν τόσο το ιδεολογικό --πέρα από την κοινή αφετηριακή μήτρα όλων μας, δηλαδή την ιστορική σοσιαλδημοκρατία αλλά το ακτιβιστικό, άρα κινηματικό.
Ο αυτοσκοπός μιας απροϋπόθετης ενότητας της Αριστεράς, που προτάσσεται κατά συνέπεια και στο εσωτερικό του ΣΥΝ, ήρθε να καλύψει ακριβώς και μια υπαρκτή ανάγκη φυσικής παρουσίας στην κοινωνία. Μια αντικειμενική ανάγκη στελέχωσης φοιτητικών και συνδικαλιστικών σχηματισμών, ομάδων πολιτών και πάσης φύσεως μετωπικών σχημάτων, προκειμένου να επιτευχθεί ο θεμιτός στόχος της παρέμβασης στους κοινωνικούς χώρους. Ο ευκολότερος τρόπος είναι η συμμαχία με ήδη έτοιμους ακτιβιστές-συνδικαλιστές και με τη σταδιακή καλλιέργεια μιας συγκολλητικής ταυτότητας που εδράζεται σε κοινούς αγώνες, κινηματικές διαδικασίες και στην ιδεολογικοποίηση του νέου ριζοσπαστισμού, μηδέποτε σαφώς οριζόμενου. Και εδώ κάπου τέθηκε και εξακολουθεί να τίθεται το κρίσιμο ζήτημα. Σε μια χρονική συγκυρία αδυναμίας των συνδικαλιστικών σχημάτων, ουσιαστικής ανυπαρξίας των κοινωνικών κινημάτων, υποχώρησης των φοιτητικών διεκδικήσεων και της συμμετοχής, σε μια εποχή ανθρωπολογικού ατομισμού και ιδιώτευσης, αρκεί μεθοδολογικά ο βολονταρισμός για την ενεργοποίηση τέτοιων διαδικασιών με εύρος αντίστοιχο του παρελθόντος; Μπορούμε επί της αρχής να είμαστε με την κοινωνία χωρίς την κοινωνία, όταν και το παραδοσιακό οργανωτικο-πολιτικό τριμερές σχήμα που συναντά κανείς στη σοσιαλδημοκρατική και κομμουνιστική παράδοση (κόμματα-μετωπικά σχήματα-συνδικάτα) βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία; Μπορεί ο πολιτικός λόγος να απομειώνεται σε ένα συμπίλημα αλληλοαναιρούμενων συνδικαλιστικών αιτημάτων;
Έρχεται, στη φάση αυτή, η στιγμή που η αντιπαράθεση στο εσωτερικό του Συνασπισμού γίνεται από πολυτασική επί της ουσίας μετωπική, όπως και τα αόριστα λίγο έως πολύ εκπεφρασμένα σχήματα για το ρόλο του κόμματος. Ένα ασφυκτικό παιχνίδι αλλαγής συσχετισμών σε κομματικο-οργανωτικό επίπεδο, πόλωσης και εκβιασμών μεταξύ συνιστωσών και τάσεων, επιβεβαιώνει ότι η καλή Αριστερά, στις κακές της μέρες, τα πολιτικά της προβλήματα τα λύνει ανάγοντας και υπάγοντας το πολιτικό στο οργανωτικό και επιλέγοντας μεταξύ συγκεντρωτισμού και πλουραλισμού κατά το δοκούν.
Μια ιστορική ευκαιρία
Κάτι στραβό υπήρχε στις αποσκευές μας ακριβώς τη στιγμή που παρουσιάστηκε μια ιστορική ευκαιρία. Δηλαδή η συγκυρία της βαθιάς κρίσης του ΠΑΣΟΚ, όταν ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερνε να συνδυάσει μια υπαρκτή κινηματική δράση (άρθρο 16) με μια προταγματική, έστω αμυντική, πλαισίωση (υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου), και ενώ η κοινωνία ανίχνευε ένα νέο διαγενεακό συμβόλαιο "ακούγοντας" τον κεντρικά εκφερόμενο λόγο από τους προέδρους του Συνασπισμού, που έδινε βάρος στο νέο οικονομικό και πολιτικό υποκείμενο: τους νέους, τις συνθήκες ένταξής τους στην παραγωγική διαδικασία και τους ερμητικά κλειστούς διαύλους του πολιτικού με τους οποίους έρχονταν αντιμέτωποι.
Σε αυτή τη συγκυρία, καθοριστικό στοιχείο ήταν η αποδέσμευση μεγάλης μάζας του κόσμου του ΠΑΣΟΚ: κυρίως δηλαδή νέων και δυναμικών στρωμάτων, τα οποία αναζητούσαν πολιτικές απαντήσεις πέραν του δικομματικού πλαισίου και έλκονταν από παγιωμένα αλλά και νέα χαρακτηριστικά του Συνασπισμού -- από τα στοιχεία της ιστορικά κατακτημένης δημόσιας ταυτότητάς του, αλλά και από τη μέριμνα για αμεσοδημοκρατικές και μαζικές διαδικασίες. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που ένα μονοθεματικό κόμμα όπως οι Οικολόγοι, οι οποίοι ωστόσο διαθέτουν μια αντίστοιχη φυσιογνωμία συγκερασμού του μεταρρυθμιστικού-προγραμματικού με το κινηματικό, έγιναν κατόπιν οι δυνάμει αποδέκτες μιας εξίσου ενδιαφέρουσας δυναμικής τάσης.''
της Κατερίνας Λαμπρινου και του Γιαννη Μπαλαμπανιδη
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Και να που φτάσαμε ώς εδώ. Χωρίς αποσκευές; Και ναι και όχι. Γιατί είναι χρήσιμη αποσκευή, ας πούμε, το καλό αποτέλεσμα σε μια εκλογική αναμέτρηση όπου όμοροι χώροι όπως το ΠΑΣΟΚ και οι Οικολόγοι κατέγραψαν ποσοστά που θα προϋπέθεταν μια μεγάλη συμπίεση του χώρου που εκπροσωπεί ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς – και μάλιστα έπειτα από μια δύσκολη περίοδο κρίσης και εσωστρέφειας. Είναι αναπόφευκτη όμως η ανάγκη να κάνουμε μια συνολική αποτίμηση, έχοντας στο νου μια υπαρκτή και εμπειρικά απτή δυναμική που ο χώρος μας κατάφερε να δημιουργήσει, τώρα αλλά και νωρίτερα. Το καίριο ερώτημα είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι ένα άλλο κόμμα, σε μια δεδομένη συγκυρία, θεωρήθηκε δυνάμει αποδέκτης της ψήφου ενός μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων και γιατί τελικά αυτό το "δυνάμει" δεν κατέληξε σε κάτι πιο χειροπιαστό.
Μέσα στον Συνασπισμό, σε κάποια συγκεκριμένη ιστορική συνθήκη, επιτελέστηκε μια σημαντική "συνάντηση": η συνάντηση δύο ιστορικών τάσεων και πολιτικών αντιλήψεων, εγγενών στο ίδιο το σώμα της Αριστεράς, που δεν ταυτίζονται με τα στενότερα όρια των εσωκομματικών μας τάσεων όπως τις ξέρουμε. Πρόκειται για την τάση του δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό και την τάση του κομμουνιστογενούς ριζοσπαστισμού. Η πρώτη μπορεί να πει κανείς ότι διαμόρφωσε κυριαρχικά την ταυτότητα του κόμματός μας μέχρι τα τέλη του '90, μια ταυτότητα διακριτή --μάλλον ελκυστική για σημαντικό μέρος της κοινωνίας, συνήθως ευρύτερο από τις εκλογικές μας επιδόσεις--, με ορισμένα σαφή χαρακτηριστικά: συνεκτικός προγραμματικός και μεταρρυθμιστικός αριστερός λόγος, αριστερός ευρωπαϊσμός και αντιεθνικισμός, παρέμβαση της Αριστεράς στις θεσμικές δημοκρατικές διαδικασίες, έμφαση στα ζητήματα ελευθεριών και δικαιωμάτων, στα "μεταϋλιστικά" αιτήματα, αποδοχή της δημοκρατίας (ουσιαστικής και τυπικής ακόμη) ως αναγκαίου όρου για τη μετάβαση στο σοσιαλισμό. Όμως, από ένα σημείο και μετά, τα οριακά εκλογικά αποτελέσματα, η ήττα απέναντι στην ηγεμονία του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος, η επίγνωση του γεγονότος ότι μια Αριστερά δεν μπορεί να είναι αποκλειστικά προγραμματική χωρίς άλλου τύπου διαδικασίες διεκδίκησης σε συμβιωτική συνύπαρξη και αλληλοτροφοδότηση, έφερε, από το 2000 και έπειτα, την αλλαγή του εσωκομματικού συσχετισμού και την ανάδυση μιας άλλης ταυτότητας, που επιχειρούσε τη γείωση της κομματικής πολιτικής στους κοινωνικούς χώρους και φλέρταρε με τις κινηματικές διεργασίες που συντελούνταν σε παγκόσμιο επίπεδο.
Με διαφορετικούς συσχετισμούς πια, ο χώρος μας διασταυρώθηκε, τακτικά μάλλον παρά στρατηγικά, με μια σειρά εξωκοινοβουλευτικά μορφώματα, μικρούς αριθμητικά κομματικούς σχηματισμούς, αμιγώς προσωποκεντρικά σχήματα-σφραγίδα, μεμονωμένους ανένταχτους αριστερούς πολίτες με παρουσία στους κοινωνικούς τους χώρους. Φτιάχτηκε έτσι ένας τόπος συνάντησης, ο οποίος στην πρώτη φάση του ασχολείται ουσιαστικά (όχι αποκλειστικά) με τη δημιουργία των προϋποθέσεων υποδοχής και συμμετοχής σε μια κινηματική διαδικασία από το εξωτερικό (ευρωπορείες-αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα). Θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε ότι αυτός είναι και ο κοινός παρoνομαστής της όσμωσης, ανεξάρτητα από τις αρχικές διαθέσεις και απόψεις. Περνάμε λοιπόν σε μια πολιτική "συναναστροφή" που συντελείται κυρίως υπό την ιδιότητα του "ακτιβιστή" και απολήγει σε μια εκλογική συνεργασία (ενίοτε και σε κάθοδο με αντιπαραθετικά σχήματα), καλλιεργώντας μια αντίληψη κινήματος-εκλογικής συμμαχίας. Το συνεκτικό στοιχείο στα μέλη της συνεργασίας δεν ήταν τόσο το ιδεολογικό --πέρα από την κοινή αφετηριακή μήτρα όλων μας, δηλαδή την ιστορική σοσιαλδημοκρατία αλλά το ακτιβιστικό, άρα κινηματικό.
Ο αυτοσκοπός μιας απροϋπόθετης ενότητας της Αριστεράς, που προτάσσεται κατά συνέπεια και στο εσωτερικό του ΣΥΝ, ήρθε να καλύψει ακριβώς και μια υπαρκτή ανάγκη φυσικής παρουσίας στην κοινωνία. Μια αντικειμενική ανάγκη στελέχωσης φοιτητικών και συνδικαλιστικών σχηματισμών, ομάδων πολιτών και πάσης φύσεως μετωπικών σχημάτων, προκειμένου να επιτευχθεί ο θεμιτός στόχος της παρέμβασης στους κοινωνικούς χώρους. Ο ευκολότερος τρόπος είναι η συμμαχία με ήδη έτοιμους ακτιβιστές-συνδικαλιστές και με τη σταδιακή καλλιέργεια μιας συγκολλητικής ταυτότητας που εδράζεται σε κοινούς αγώνες, κινηματικές διαδικασίες και στην ιδεολογικοποίηση του νέου ριζοσπαστισμού, μηδέποτε σαφώς οριζόμενου. Και εδώ κάπου τέθηκε και εξακολουθεί να τίθεται το κρίσιμο ζήτημα. Σε μια χρονική συγκυρία αδυναμίας των συνδικαλιστικών σχημάτων, ουσιαστικής ανυπαρξίας των κοινωνικών κινημάτων, υποχώρησης των φοιτητικών διεκδικήσεων και της συμμετοχής, σε μια εποχή ανθρωπολογικού ατομισμού και ιδιώτευσης, αρκεί μεθοδολογικά ο βολονταρισμός για την ενεργοποίηση τέτοιων διαδικασιών με εύρος αντίστοιχο του παρελθόντος; Μπορούμε επί της αρχής να είμαστε με την κοινωνία χωρίς την κοινωνία, όταν και το παραδοσιακό οργανωτικο-πολιτικό τριμερές σχήμα που συναντά κανείς στη σοσιαλδημοκρατική και κομμουνιστική παράδοση (κόμματα-μετωπικά σχήματα-συνδικάτα) βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία; Μπορεί ο πολιτικός λόγος να απομειώνεται σε ένα συμπίλημα αλληλοαναιρούμενων συνδικαλιστικών αιτημάτων;
Έρχεται, στη φάση αυτή, η στιγμή που η αντιπαράθεση στο εσωτερικό του Συνασπισμού γίνεται από πολυτασική επί της ουσίας μετωπική, όπως και τα αόριστα λίγο έως πολύ εκπεφρασμένα σχήματα για το ρόλο του κόμματος. Ένα ασφυκτικό παιχνίδι αλλαγής συσχετισμών σε κομματικο-οργανωτικό επίπεδο, πόλωσης και εκβιασμών μεταξύ συνιστωσών και τάσεων, επιβεβαιώνει ότι η καλή Αριστερά, στις κακές της μέρες, τα πολιτικά της προβλήματα τα λύνει ανάγοντας και υπάγοντας το πολιτικό στο οργανωτικό και επιλέγοντας μεταξύ συγκεντρωτισμού και πλουραλισμού κατά το δοκούν.
Μια ιστορική ευκαιρία
Κάτι στραβό υπήρχε στις αποσκευές μας ακριβώς τη στιγμή που παρουσιάστηκε μια ιστορική ευκαιρία. Δηλαδή η συγκυρία της βαθιάς κρίσης του ΠΑΣΟΚ, όταν ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερνε να συνδυάσει μια υπαρκτή κινηματική δράση (άρθρο 16) με μια προταγματική, έστω αμυντική, πλαισίωση (υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου), και ενώ η κοινωνία ανίχνευε ένα νέο διαγενεακό συμβόλαιο "ακούγοντας" τον κεντρικά εκφερόμενο λόγο από τους προέδρους του Συνασπισμού, που έδινε βάρος στο νέο οικονομικό και πολιτικό υποκείμενο: τους νέους, τις συνθήκες ένταξής τους στην παραγωγική διαδικασία και τους ερμητικά κλειστούς διαύλους του πολιτικού με τους οποίους έρχονταν αντιμέτωποι.
Σε αυτή τη συγκυρία, καθοριστικό στοιχείο ήταν η αποδέσμευση μεγάλης μάζας του κόσμου του ΠΑΣΟΚ: κυρίως δηλαδή νέων και δυναμικών στρωμάτων, τα οποία αναζητούσαν πολιτικές απαντήσεις πέραν του δικομματικού πλαισίου και έλκονταν από παγιωμένα αλλά και νέα χαρακτηριστικά του Συνασπισμού -- από τα στοιχεία της ιστορικά κατακτημένης δημόσιας ταυτότητάς του, αλλά και από τη μέριμνα για αμεσοδημοκρατικές και μαζικές διαδικασίες. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που ένα μονοθεματικό κόμμα όπως οι Οικολόγοι, οι οποίοι ωστόσο διαθέτουν μια αντίστοιχη φυσιογνωμία συγκερασμού του μεταρρυθμιστικού-προγραμματικού με το κινηματικό, έγιναν κατόπιν οι δυνάμει αποδέκτες μιας εξίσου ενδιαφέρουσας δυναμικής τάσης.''
Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009
Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009
Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009
Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009
Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009
Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009
Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009
Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)